ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ – ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Χθές, Τρίτη 21/09, κατά τη διάρκεια της δεύτερης ημέρας των εγγραφών, γίναμε όλοι μάρτυρες των βίαιων συμπλοκών μεταξύ μελών της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ στον προαύλιο χώρο της Γραμματείας μας. Οι ‘‘συνάδελφοι’’ των δύο παρατάξεων, πιστοί στη ψηφοθηρική τους λογική συνεπλάκησαν με αφορμή… έναν πρωτοετή! Η σύρραξη δεν αποφεύχθηκε τελικά, οι πρώτες μπουνιές -για το αν οι μπλε ή οι πράσινοι θα πάρουν από το χεράκι τον πρωτοετή, ώστε να συμπληρώσει τα στοιχεία του(!)- δεν άργησαν να πέσουν, μέχρι που το γηπεδικό σκηνικό ολοκληρώθηκε, με δαπίτισες και πασπίτισες να πιάνονται μαλλί με μαλλί! Το κόλπο παλιό και σύνηθες για τις δύο παρατάξεις: Την στήνουμε έξω από τις στάσεις του Μετρό και περιμένουμε τους πρωτοετής, ώστε να τους ‘‘βοηθήσουμε’’ στην εγγραφή τους, και ύστερα (αφού η μάχη κερδηθεί ενίοτε από συνδικαλιστές της ΔΑΠ, ενίοτε της ΠΑΣΠ…) τους γνωρίζουμε πολλούς ‘‘φίλους’’ με πελώρια χαμόγελα! Η διαφορά είναι ότι αυτή τη φορά η κατάσταση ξέφυγε από κάθε έλεγχο…

Η χθεσινή συμπλοκή όμως έχει και έντονο θεατρικό χαρακτήρα… Οι δύο δυνάμεις που συνεπλάκησαν είναι αυτές ακριβώς που με την απολιτίκ, ψηφοθηρική λογική τους και τις εκδρομές σε διάφορα χιονοδρομικά κέντρα αποφεύγουν να παράξουν πολιτική και να αντιπαρατεθούν στα πραγματικά επίδικα που μας απασχολούν. Είναι οι ίδιες που απονομιμοποιούν στα μάτια της νεολαίας τον υγιή συνδικαλισμό μέσα στα πανεπιστήμια. Είναι οι ίδιες που καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς υποστηρίζουν αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που προωθούνται από το Υπουργείο και βεβαίως δεν κάνουν λόγο για την ανυπαρξία επαγγελματικών δικαιωμάτων στο πτυχίο του Πολιτικάριου. Είναι οι ίδιες που μέσα στο κοινοβούλιο τα βρίσκουνε εδώ και χρόνια, εφαρμόζοντας κάθε τόσο μέτρα λιτότητας και εξαθλίωσης για τη νεολαία και τους εργαζόμενους. Είναι οι ίδιες που συνηγορήσανε με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο τελικά στη σύγχρονη κατοχή από το ΔΝΤ και του Τροικάδες.

Υπό αυτό το πρίσμα, ως ΡΑΣ – ΕΑΑΚ καταγγέλλουμε απερίφραστα τέτοιες βίαιες πρακτικές θεατρινίστικου χαρακτήρα μεταξύ ΔΑΠ-ΠΑΣΠ, που τελικά αφενός υποτιμάνε τη νοημοσύνη μας και αφετέρου αποπολιτικοποιούν το χώρο του πανεπιστημίου.