Στα πλαίσια της πολιτικής λιτότητας που έχουν επιβάλει ΠΑΣΟΚ, ΔΝΤ και ΕΕ σε ολόκληρη την χώρα, έφτασε και η ώρα του Πανεπιστημίου να υποστεί τις συνέπειες. Η κυβέρνηση ανέθεσε στο υπουργείο Παιδείας την δραματική μείωση των δαπανών του. Με την σειρά του το υπουργείο θεωρώντας την παροχή δωρεάν συγγραμμάτων πολυτέλεια, αποφασίζει την περικοπή τους στο minimum.
Ήδη από τον Φλεβάρη, προκειμένου η διαδικασία τσεκουρέματος να ξεκινήσει, κατατέθηκε διάταξη του υπουργείου με την οποία παύει να θεωρείται ενιαίο σύγγραμμα, όσοι τόμοι χρειάζονται- και μέχρι τώρα μας διανέμονταν δωρεάν- για την κάλυψη της ύλης ενός μαθήματος και σύγγραμμα θα ονομάζεται ένα και μόνο βιβλίο για το κάθε μάθημα ασχέτως με το τι είναι αναγκαίο. Φτάνοντας στο σήμερα, παρά τις αντιστάσεις των φοιτητών και κομματιών του καθηγητικού στρώματος, (το ΕΚΠΑ δεν έχει υπογράψει για τη συγκρότηση συμβουλίων διοίκησης) βλέπουμε πως ο νόμος Διαμαντοπούλου έχει αρχίσει, με έναν πολύ χυδαίο και πραξικοπηματικό τρόπο, να τίθεται σε εφαρμογή. Αν ρίξετε μία ματιά στις περυσινές λίστες συγγραμμάτων και τις φετινές θα δείτε πως η αντιστοιχία συγγράμματος-βιβλίου είναι απόλυτη, με αποτέλεσμα η περικοπή των συγγραμμάτων να ξεπερνάει το 50% καθώς αρκετά μαθήματα καλύπτονταν από περισσότερα από δύο βιβλία.
Τι πραγματικά σημαίνει όμως η περικοπή των συγγραμμάτων; Σημαίνει ότι καλούμαστε είτε να πληρώνουμε για να αγοράζουμε τα υπόλοιπα βιβλία (το κόστος των οποίων ξεπερνάει στις περισσότερες των περιπτώσεων τα 40 ευρώ) είτε να βγάζουμε φωτοτυπίες ολόκληρο το βιβλίο ή μέρη του και ουσιαστικά να κουβαλάμε τόνους ακανόνιστων φωτοτυπιών (το κόστος των οποίων επίσης δεν είναι μικρό). Και όλα αυτά προκειμένου να είμαστε σε θέση να καλύπτουμε την ύλη του εξεταστέου μαθήματος. Κατανοούμε ότι, για όσους δεν έχουν την δυνατότητα να προμηθευτούν τα βιβλία, αυτό ισούται με αντικειμενική αδυναμία να καλύψουν το 100% της ύλης και κατά επέκταση υπάρχει μεγάλο ποσοστό αποτυχίας στα μαθήματα. Ακόμη και αν ο καθηγητής πάρει απόφαση να μειώσει την ύλη του μαθήματος προκειμένου οι φοιτητές να μην πληρώσουν και να αρκεστούν στο ένα βιβλίο, αυτό θα σημαίνει ΑΠΟΠΤΩΧΕΥΣΗ του γνωστικού αντικειμένου και παροχή αποσπασματικής γνώσης. Μέσω αυτής της παροχής αποσπασματικής γνώσης (είτε επειδή ο καθηγητής μειώσει την ύλη, είτε διότι δεν θα έχουμε τα χρήματα για τα υπόλοιπα βιβλία) προωθείται, με ύπουλο τρόπο μία ακόμη από τις επιδιώξεις της κυβέρνησης. Και αυτή δεν είναι άλλη από το να δημιουργήσει μία στρατιά πτυχιούχων που θα <<στελεχώσουν>> τα τεράστια ποσοστά ανεργίας είτε στην καλύτερη περίπτωση θα αποτελέσουν τους αυριανούς υπερεξειδικευμένους εργαζόμενους του μνημονίου που θα εργάζονται με μισθό κατώτερο των 400 ευρώ, με ελαστικά ωράρια, ελάχιστες παροχές, μηδενική ασφάλιση, αναγκασμένους στη δια βίου συλλογή πιστοποιητικών.
Τέλος το υπουργείο, με αυταρχικό τρόπο, ποινικοποιεί τα ιδρύματα (μέσα σε αυτά και το ΕΚΠΑ) που δεν έχουν υπογράψει τις διαπιστωτικές πράξεις του νέου νόμου,παγώνοντας επί της ουσίας τις διαδικασίες διανομής συγγραμμάτων, οι οποίες στα λίγα ιδρύματα που έχουν συμφωνήσει, έχουν ξεκινήσει.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΜΑΤΩΝ
ΚΑΜΙΑ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΚΟΥΟΥΝ ΚΑΙ ΑΜΕΣΗ ΔΙΑΝΟΜΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΩΡΕΑΝ ΣΥΓΓΡΑΜΑΤΩΝ,ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΑΝ ΠΕΡΥΣΙ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου