Σίγουρα, όλοι θα έχουμε δει στους διαδρόμους της σχολής
τοιχοκολλημένες αφίσες και ανακοινώσεις της «ΠΡΩΤΗΣ (!), ΥΠΕΥΘΥΝΗΣ (!),
ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ (;) δύναμης που δεν είναι άλλη από τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ! Πραγματικά, γεννά πολλές απορίες
το γεγονός πως μια δύναμη με τόσους θετικούς επιθετικούς προσδιορισμούς
απαξιώνει με τόσους πολλούς τρόπους τις δημοκρατικές διαδικασίες του συλλόγου,
δηλαδή τις γενικές συνελεύσεις και τα διοικητικά συμβούλια ειδικά όταν τα
προβλήματα που τίθενται προς συζήτηση αφορούν άμεσα τους φοιτητές, όπως μπορεί
να είναι τα συγγράμματα, η σίτιση, η στέγαση και τα πτυχία!
Κατά καιρούς η ΔΑΠ στα λόγια είναι
ενάντια σε νομοσχέδια – καταστροφή για την παιδεία αλλά η πρακτική της πάντα
την προδίδει. Τα δύο τελευταία χρόνια – κρίσιμα από κάθε άποψη για το ελληνικό
πανεπιστήμιο με το νόμο Διαμαντοπούλου/ Αρβανιτόπουλου – η ΔΑΠ πολιτικού
απουσιάζει από τις Γ.Σ. όταν ανοίγει ο διάλογος για την επίλυση των προβλημάτων
που απασχολούν σήμερα τον κάθε φοιτητή, λάμπει δια της απουσίας της στα Δ.Σ.
όταν χρειάζεται να λαμβάνονται γρήγορα αποφάσεις για συλλήψεις αγωνιστών, μέλη
φοιτητικών συλλόγων και σωματείων(πχ 17η Νοέμβρη συλλήψεις
συναδέλφων μας στο ΑΠΘ), για καταγγελίες φασιστικών επιθέσεων σε μετανάστες και
όχι μόνο (πχ επίθεση και στοχοποίηση φοιτητή Ιατρικής κατά τη διάρκεια Γ.Σ.) .
Πολλές φορές γίνεται ακόμα πιο χυδαία όταν οι καλοπληρωμένοι μπράβοι της
εισβάλουν στο πανεπιστημιακό άσυλο που είναι πραγματικά κεκτημένο με αγώνες του
φοιτητικού κινήματος και είναι υπόθεση ολόκληρης της κοινωνίας και βγάζουν το
φίδι από την τρύπα είτε ‘περιφρουρώντας’ τη διαδικασία των εκλογών είτε
‘μοιράζοντας’ χτυπήματα.
Τα πρότυπα και οι αξίες που προσπαθεί να προβάλλει η εν
λόγω παράταξη είναι αυτά της ακραίας ανταγωνιστικότητας, του απολιτίκ φοιτητή
που τις καθημερινές κοιτάει (μόνο) τις σπουδές του, θεωρώντας ταμπού τις
πολιτικές ανακοινώσεις σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης (πχ facebook) και αδιαφορώντας
για το τι συμβαίνει γύρω του, ενώ τα σαββατόβραδα διασκεδάζει στα clubs και τα «μπουζούκια»,
του ατομικού δρόμου, του καριερισμού και της αποχής από κάθε κοινωνικό-
συλλογικό αγώνα, ακόμα κι αν αυτός ευνοεί τα φοιτητικά συμφέροντα. Η ΔΑΠ (ας
μην το ξεχνάμε άλλωστε) είναι η εκπρόσωπος της ΝΔ στα
πανεπιστήμια (Α! και επειδή όλοι έχουμε ένα γνωστό Δαπίτη να μας λέει
ότι η ΔΑΠ δεν έχει σχέση με τη ΝΔ, την επόμενη φορά ας τον ρωτήσουμε τι
εννοούσε ο Πρωθυπουργός πέρσι πριν τις εκλογές όταν είπε σε προεκλογική
συγκέντρωση της ΝΔ ότι ‘’η νίκη της ΔΑΠ στα πανεπιστήμια, είναι ο προάγγελος
της νίκης της ΝΔ στις επικείμενες εκλογές’’ )., γεγονός που την καθιστά
υπεύθυνη για την ενιαία εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής σε αυτά. Κι
αφού η κυβερνητική πολιτική προστάζει “ησυχία-τάξη-ασφάλεια”, έργο της ΔΑΠ
γίνεται η αδρανοποίηση και συντηριτικοποίηση του φοιτητικού σώματος, η οποία σε
συνδυασμό με την καθηγητική αυθαιρεσία (με την οποία πολλές φορές έρχεται και
σε… συνεννόηση) έχουν στόχο των περιορισμό (όσο περνάει από το χέρι τους) φωνών
που αντιστέκονται ακόμα για να μην περάσει το μνημόνιο και στην εκπαίδευση!
Ας μάθουν όμως οι «συνδικαλιστές» της ΔΑΠ πως όσο περνάει
από το χέρι μας οι φωνές αυτές όχι μόνο θα συνεχίσουν να υπάρχουν και να
ακούγονται αλλά πρόκειται πολύ σύντομα, εξαιτίας της ίδιας της απάνθρωπης κι
αντιλαϊκής πολιτικής της οποίας μάλιστα είναι θιασώτες, να πολλαπλασιαστούν. Ας
μάθουν πως όσο περνάει από το χέρι μας, θα συμμετέχουμε και θα καλούμε τον
κόσμο στις Γενικές Συνελεύσεις., θα είμαστε τροχοπέδη στα σχέδια της τρικομματικής
συγκυβέρνησης για την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, θα είμαστε απέναντι σε ό, τι
δεν εξυπηρετεί το φοιτητικό μας σύλλογο και τα συμφέροντά του. Θα είμαστε
δηλαδή απέναντι σας… 
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου