Το σχήμα μας λοιπόν είναι μια συλλογικότητα, η οποία εδώ και περίπου 20 χρόνια, επιχειρεί να εκφράσει όλους εκείνους που δεν ανέχονται να αποφασίζουν άλλοι εξ’ ονόματος τους. Όλους αυτούς που έμαθαν να αγωνίζονται και να διεκδικούν για τα δικαιώματα και τις ανάγκες τους. Όλους αυτούς που βλέπουν τον εαυτό τους, ως κομμάτι όλων εκείνων των κινημάτων που έδωσαν το στίγμα τους στη πολιτική καθημερινότητα τα τελευταία χρόνια, ανατρέποντας τις κυβερνητικές πολιτικές στην εκπαίδευση, στην εργασία, το μεταναστευτικό, στο χώρο των δημοκρατικών δικαιωμάτων.Σε όλους αυτούς τους αγώνες δεν είμαστε μόνοι… Η ΡΑΣ είναι ένα από τα σχήματα της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης (ΕΑΑΚ),που συντονίζονται τόσο σε τοπικό (ανά πόλη), όσο και σε πανελλαδικό επίπεδο (πανελλαδικό διήμερο ΕΑΑΚ) δύο φορές το χρόνο. Τα σχήματα διατηρούν την πολιτική και οικονομική αυτοτέλεια τους, η οποία φαίνεται και στα διαφορετικά ονόματα και τον διαφορετικό πολιτικό λόγο που μπορεί να έχουν. Ο συντονισμός στον οποίο αναφερθήκαμε, έδωσε τη δυνατότητα όλα αυτά τα χρόνια να βρεθούν τα σχήματα της ΕΑΑΚ στη πρώτη γραμμή όλων των κινημάτων από το νόμο Κοντογιαννόπουλου το 91’ μέχρι το μπλοκάρισμα του Νόμου-Πλαίσιο και της αναθεώρησης του άρθρου 16 το 06’ και το 07’.
Αν λοιπόν δεν είσαι από αυτούς που πιστεύουν στον ατομικό δρόμο και στις λογικές πολιτικής εκπροσώπησης από κάποια ‘‘πεφωτισμένα’’ στελέχη κομματικών γραφείων, αν δεν πιστεύεις σε απόλυτες αλήθειες, αν σε ενδιαφέρει ο συλλογικός αγώνας και η συνδιαμόρφωση με άμεσο και δημοκρατικό τρόπο των διαφόρων αποφάσεων και είσαι από αυτούς που πιστεύουν πως η ιστορία γράφεται στους δρόμους από τα κινήματα και τους συλλογικούς μας αγώνες τότε νομίζουμε πως η γνωριμία μας θα αποτελέσει μια καλή αρχή…
Το φοιτητικό κίνημα όλων των προηγούμενων ετών
Όσο εσείς ήσασταν μαθητές του Λυκείου, βρισκόταν σε εξέλιξη το μεγαλύτερο φοιτητικό κίνημα από την εποχή της μεταπολίτευσης. Ένα κίνημα που ίσως αρκετούς τους ξάφνιασε, αλλά που παρόλα αυτά κατόρθωσε να εισβάλλει στην κοινωνία και στην πολιτική και να γίνει πολλές φορές το επίκεντρο των πολιτικών συζητήσεων. Κατόρθωσε, δίνοντας μια μάχη τεράστιας διάρκειας, να γίνει ανοιχτή πληγή για την πολιτική της κυβέρνησης και των συμμάχων της.
Το φοιτητικό ξέσπασμα του 2006-2007 δεν ήταν μια απλή εκτόνωση (όπως πολλοί θα ήθελαν…). Οι συλλογικοί μας αγώνες έβγαλαν τη νεολαία ξανά στο προσκήνιο. Νίκες πρόσκαιρες, νίκες μόνιμες αλλά και διακυβεύματα. Ο νόμος-πλαίσιο ψηφίστηκε με το μεγάλο κυβερνητικό πραξικόπημα, οι προεδρικές εκλογές με βάση το νόμο-πλαίσιο έγιναν μόνο υπό την απειλή των ΜΑΤ και των μπράβων. Η προσπάθεια εφαρμογής του νόμου-πλαίσιο με τους εσωτερικούς κανονισμούς του υπουργείου μπορεί να έχει ήδη ξεκινήσει, αλλά η κεντρική ανατροπή του μέσα από πανεκπαιδευτικό αγώνα διαρκείας είναι μπροστά μας. Πολλοί θέλησαν να σπιλώσουν εμάς τους φοιτητές και το κίνημά μας. Μας είπαν «κουκουλοφόρους», «τεμπέληδες» και «ταραξίες». Μας είπαν ακόμα ότι το φοιτητικό κίνημα, ήταν υποκινούμενο. Από ποιον άραγε; Δεν απάντησαν ποτέ, αλλά υπονόησαν πολλά. Εμείς τους ρωτάμε: Μήπως υποκινήθηκε από τις ανάγκες μας, τους χιλιάδες φοιτητές και από τις Γενικές τους Συνελεύσεις; Γιατί αυτή είναι η μόνη αλήθεια.
Κόντρα στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που σκοπεύει να αλλάξει ριζικά τον τρόπο που σπουδάζουμε και τον τρόπο που θα δουλέψουμε. Κόντρα στην υπακοή και την πειθάρχηση, κόντρα στον ατομισμό και τον εφησυχασμό. Εμείς απαντάμε με συνολικό κίνημα ανατροπής της πολιτικής της ΝΔ, τη συναίνεση του ΠΑΣΟΚ και τις κατευθύνσεις της ΕΕ που υλοποιεί όλα τα παραπάνω, για τα δικαιώματα μας σε παιδεία και εργασία.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου