ΑΠΟΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
100 ΗΜΕΡΩΝ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ…
(ή αλλιώς ‘‘Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου!...’’)

100 μέρες λοιπόν συμπληρώσαμε από τότε που η κυβέρνηση του Γ.Παπανδρέου ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας και από τότε τα πάντα άλλαξαν! Πλέον μπορεί κανείς να συναντήσει φοιτητές και εργαζόμενους στους δρόμους χαμογελαστούς, ενώ οι ίδιοι άνθρωποι κάθε απόγευμα χορεύουν σε ξέφρενους ρυθμούς στις κεντρικές πλατείες της χώρας. Hellooo! ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ!!! 100 μέρες συμπλήρωσε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία πλημμυρίζοντας τότε με ελπίδα (?) εκατομμύρια νέους και εργαζόμενους για μια ‘‘νέα αρχή’’ ή στην χειρότερη περίπτωση για καλύτερες συνθήκες ζωής σε σχέση με την εποχή διακυβέρνησης ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ (όπως συνηθίζουν άλλωστε χρόνια τώρα πότε το ένα, πότε το άλλο μεγάλο κόμμα εξουσίας) εξήγγειλε λαγούς με πετραχήλια: Oικονομικά μέτρα υπέρ των καταπιεσμένων κοινωνικών στρωμάτων, διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών με ‘‘έλεγχο της Αστυνομίας’’ (?), περισσότερη ‘‘διαφάνεια’’ και χίλιες δυο άλλες μεταρρυθμίσεις σε εκπαίδευση και εργασία, πάντα προς όφελος των φτωχών, των καταπιεσμένων και των νέων (που τελευταία εξεγείρονται κι όλας...). Η πλειοψηφία μάλιστα αυτών των εξαγγελιών εντάχθηκαν στο περιβόητο πρόγραμμα 100 ημερών του ΠΑΣΟΚ. Η πραγματικότητα όμως διαψεύδει τη νέα κυβέρνηση και τη καθιστά αναξιόπιστη, αποδεικνύοντας μας πως ‘‘το έργο’’ θα είναι κι αυτή τη 4ετία (?) μια απ’τα ίδια…

Πιο συγκεκριμένα, μια από τις πολυδιαφημισμένες εξαγγελίες-δεσμεύσεις (ενταγμένες στο πρόγραμμα 100 ημερών) της Διαμαντοπούλου για την Εκπαίδευση ήταν μεταξύ άλλων και η άμεση διευθέτηση του ζητήματος της κατοχύρωσης των επαγγελματικών δικαιωμάτων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Το συγκεκριμένο ζήτημα-το οποίο αποτελεί και μείζον πρόβλημα για το τμήμα μας-‘‘διευθετήθηκε’’ με ‘‘επαναπροσδιορισμό και αποσαφήνιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων’’ ορισμένων σχολών ΤΕΙ και ΑΕΙ και προφανώς όχι με συγκεκριμένη κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων στο πτυχίο. Το γεγονός όμως ότι σε σχολές, όπως η δικιά μας η απόφοιτοι ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ μάλλον δεν επηρέασε καθόλου τις νέες μεταρρυθμίσεις της νέας υπουργού Παιδείας.

Το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ συμπεριελάμβανε όμως πολλές ακόμα δεσμεύσεις που ουδέποτε υλοποιήθηκαν: Η δέσμευση για αύξηση του επιδόματος ανεργίας στο 70% του βασικού μισθού, η επαναδιαπραγμάτευση των συμβάσεων για τον ΟΤΕ και την Ολυμπιακή, η αύξηση των δημοσίων επενδύσεων στο 4% του ΑΕΠ από τον πρώτο προϋπολογισμό, η νομιμοποίηση των μεταναστών δεύτερης γενιάς με την απονομή της ελληνικής υπηκοότητας, ένα νομοσχέδιο για την ‘‘αντιμετώπιση της κρίσης στην αγορά εργασίας’’, η φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας, τα μέτρα προστασίας και ενίσχυσης της απασχόλησης και στήριξης των ανέργων, το νομοσχέδιο για την καταπολέμηση της ακρίβειας και μία σειρά άλλων εξαγγελιών.

Παρά ταύτα, η νέα κυβέρνηση του (Μ)ΠΑ(Τ)ΣΟΚ τα πηγαίνει καλά στη καταστολή και παραδίδει μαθήματα ‘‘Δημοκρατίας’’ με την εξευτελιστική συμπεριφορά αστυνομικών απέναντι σε 4 μαθητές Λυκείου στην Πάτμο, την απάνθρωπη και βάναυση κακοποίηση Χιλιανού κρατουμένου στο Αστυνομικό Τμήμα Ακροπόλεως και προσφάτως ανάλογα φαινόμενα με θύματα μετανάστες από τη Σενεγάλη. Τα φαινόμενα αυτά δεν είναι πια οι εξαιρέσεις (όπως ίσως ήλπιζαν πολλοί), αλλά τείνουν να γίνουν ο κανόνας. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το Υπουργείο «Προστασίας του Πολίτη» και ο υπουργός του κ Χρυσοχοϊδης από τις πρώτες μέρες που ανέλαβαν την εξουσίας έχουν δείξει έναν ιδιαίτερο κατασταλτικό ζήλο, είτε με τα αστυνομικά πογκρόμ στα Εξάρχεια, είτε με τις «προληπτικές συλλήψεις», είτε με την κατασκευή ενόχων (βλ. νεαρός με πυτζάμα), είτε με την αστυνομική βία στις διαδηλώσεις, είτε με την εφαρμογή του αστυνομικού κράτους σε περιπτώσεις μεταναστών (βλ. δολοφονία Πακιστανού στη Νίκαια).

‘‘Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου’’ λοιπόν από τη νέα κυβέρνηση, η οποία παρά τα λόγια τα μεγάλα, τα προεκλογικά συνεχίζει την επίθεση ενάντια στα συμφέροντα των φοιτητών και των εργαζομένων. Η κυβέρνηση μαζί με τα χρόνια πολλά για της πρώτες 100 ημέρες στην εξουσία πρέπει να δεχτεί και την ηχηρή απάντηση του εργατικού και φοιτητικού κινήματος, τα οποία όπως έχουν αποδείξει εδώ και χρόνια με τους νικηφόρους αγώνες τους, θα βρίσκονται απέναντι στις επιλογές της. Η νεολαία ειδκότερα είναι σε θέση να δώσει νέους δυναμικούς αγώνες, ως απάντηση σε όσους θέλουν να υποθηκεύσουν το παρόν και το μέλλον της. Σε αυτή τη κατεύθυνση ο Φ.Σ Πολιτικού, ο οποίος θίγεται άμεσα από την εφαρμοζόμενη πολιτική (βλ. ‘‘έλλειψη επαγγελματικών δικαιωμάτων’’), πρέπει μέσα από τις μαζικές συνελεύσεις του να είναι έτοιμος για νέους μαχητικόυς συλλογικούς αγώνες!

ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΚΙ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΑ
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΩΝ ΝΙΚΗΦΟΡΩΝ ΑΓΩΝΩΝ!