Garantir nos salaires et nos empois - Εγγυηθείτε τους μισθούς μας και τις δουλειές
μας είναι το σύνθημα χιλιάδων Γάλλων διαδηλωτών που ξεχύνονται τις
τελευταίες ημέρες τους δρόμους του Παρισιού. Με τεράστιας μαζικότητας
συλλαλητήρια στις περισσότερες πόλεις της χώρας χιλιάδες μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενοι διατρανώνουν την αντίθεσή τους
στις λεγόμενες «μεταρρυθμίσεις» στο
όνομα της μείωσης της ανεργίας, όπως επικαλείται επίσημα η γαλλική κυβέρνηση.
Ήδη από την περίοδο της διακυβέρνηση Σαρκοζί
(2010-2011) ξεκινά η εφαρμογή ενός άτυπου γαλλικού, αν θα λέγαμε,
"μνημονίου" με τις διαδοχικές μεταρρυθμίσεις Ολάντ. Οι
μεταρρυθμίσεις αυτές ξεκινούν από τις συντάξεις και συνεχίζουν με νόμους
που περιορίζουν τα συνδικαλιστικά δικαιώματα( βλ. ν.Μακρόν), στο πλαίσιο του
κράτους «έκτακτης ανάγκης», με ποινικές διώξεις, φυλακίσεις συνδικαλιστών και
τη μαζική καταστολή των κοινωνικών αγώνων, τη συστηματική καταστροφή όλων των
δημοσίων υπηρεσιών και κατάρρευση της κοινωνικής ασφάλισης και
κορυφώνονται με μεταρρυθμίσεις υπέρ των εργοδοτών. Στην ήδη μεγάλη λίστα
μεταρρυθμίσεων έρχεται να προστεθεί καί το νομοσχέδιο
της υπουργού Εργασίας της Γαλλίας, Μιριάμ Ελ Κομρί. Ας δούμε αναλυτικά όμως
τι προβλέπει ο νόμος Ελ Κομρί.
Μέσα στο γενικότερο πλαίσιο κρίσης,
ανεργίας, μείωσης των κοινωνικών δαπανών, ορισμένες διατάξεις θα συμβάλλουν στο
να γίνει η αβεβαιότητα και η επισφάλεια στην εργασία και στις συνθήκες διαβίωσης,
ο κανόνας. Καταρχάς, το συγκεκριμένο
νομοσχέδιο στοχεύει στην αύξηση του χρόνου εργασίας(με την αύξηση του
ανώτατου ορίου ημερήσιας εργασίας από 10 σε 12 ώρες , την αύξηση του
εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας από 44 ώρες σε 46 ώρες για 12 συνεχόμενες βδομάδες),
την ελαστικοποίηση της εργασίας και τη μείωση των απολαβών των εργαζομένων
με στόχο την αύξηση των κερδών των εργοδοτών. Καταργείται, δηλαδή, η
εργασιακή νομοθεσία που περιόριζε ως τώρα τον χρόνο εργασίας και τους μισθούς
και άρα προστάτευε τον εργαζόμενο από εργοδοτικές καταχρήσεις. Επομένως, οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν περισσότερο
με χαμηλότερους μισθούς.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό του νέου νομοσχεδίου
είναι η αλλαγή του ρόλου των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συνδικάτων, με
την παράκαμψη συνολικά και «δομικά», του συνδικαλισμού. Το νομοσχέδιο δίνει,
ακόμη, τη δυνατότητα στους εργοδότες να
απειλούν το προσωπικό, ρωτώντας το αν προτιμά να χάσει τη δουλειά του ή να
συνεχίσει να δουλεύει, όποιες κι αν είναι οι συνθήκες εργασίας…Τέλος ο νέος
νόμος εισάγει διατάξεις που μειώνουν το
κόστος των απολύσεων, μειώνοντας δηλαδή το ελάχιστο ποσό της αποζημίωσης καθώς
επίσης δεν θα υπάρχουν πλέον ελάχιστες αποζημιώσεις στις περιπτώσεις
αδικαιολόγητων απολύσεων.
Εν κατακλείδι, οι διατάξεις του νέου νομοσχεδίου
στοχεύουν στη δημιουργία ενός ευέλικτου
και πλήρως εκμεταλλεύσιμου εργατικού δυναμικού, στη παράκαμψη των συλλογικών
διαπραγματεύσεων και συμφωνιών μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου, στις
ανεξέλεγκτες απολύσεις και στην απουσία νομικών κυρώσεων σε περίπτωση
παραβάσεων του εργοδότη. Ο περαιτέρω κατακερματισμός των μισθολογικών
συνθηκών και η διαίρεση των εργαζομένων θα καθιστά πιο δύσκολες τις κοινές
κινητοποιήσεις των εργαζομένων για τη διεκδίκηση των εργασιακών τους
δικαιωμάτων. Σε ένα συνολικότερο πλαίσιο,
το νομοσχέδιο El Khomri μας θυμίζει τα μέτρα που πήραν και στην Ελλάδα οι
κυβερνήσεις όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης. Μας υπενθυμίζει ότι η επίθεση είναι
ενιαία σε όλη την Ευρώπη, παρά τις διαφορετικές ταχύτητες προώθησής της.
Ο νόμος Ελ Κομρί πυροδότησε αμέσως την
κοινωνική κατακραυγή. Λίγες μέρες μετά
τη δημοσιοποίηση του τα καλέσματα για κινητοποιήσεις από μαθητές, φοιτητές και
εργαζόμενους πολλαπλασιάζονται. Απέναντι στη συνεχώς αυξανόμενη κοινωνική οργή
ο πρωθυπουργός της Γαλλίας Manuel Valls, επικαλούμενος την ανάγκη
«επεξεργασίας» του νομοσχεδίου, ανακοίνωσε την αναβολή της παρουσίασής του στο
υπουργικό συμβούλιο για τα τέλη Μαρτίου. Οι διαδηλωτές δέχονται μεγάλο όγκο
δακρυγόνων και χημικών και εκτεταμένη χρήση βίας από τις αστυνομικές δυνάμεις
που επιχείρησαν να διαλύσουν μια ακόμη μαζική συγκέντρωση διαμαρτυρίας με
αίτημα την άμεση απόσυρση νομοσχεδίου που προβλέπει την περιστολή των
εργασιακών δικαιωμάτων, ενώ τα ξένα δίκτυα αναφέρουν τουλάχιστον 22 τραυματίες,
οι έξι εκ των οποίων σε σοβαρή κατάσταση. Η εντατικοποίηση των αγώνων όμως
συνεχίζεται και φτάνει στο απόγειό της στην απεργία στις 31 Μαρτίου, όπου πάνω
από 1.000.000 διαδηλωτές κατακλύζουν τους δρόμους παρά την καταρρακτώδη βροχή
με πλακάτ που γράφουν «Δημοκρατία πού
βρίσκεσαι ? » Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι η σύμπνοια μεταξύ φοιτητικού και
ευρύτερου εργατικού-λαϊκού κινήματος, η οποία αναδεικνύει την οριζόντια επίθεση
των μέτρων σε διαφορετικά κομμάτια της κοινωνίας. Η προσπάθεια επιβολής ενός
εργασιακού «μεσαίωνα» παρεμποδίζεται ,τόσο από τους ίδιους τους εργαζομένους,
αλλά και από τους μελλοντικούς εργαζομένους, τους φοιτητές στο πανεπιστήμιο και
με αναδεικνύεται το αίτημα των τελευταίων για δικαίωμα σε ένα εργασιακό μέλλον
με ασφάλιση και αξιοπρεπή μισθό. Ενδεικτικό είναι ότι στο πανεπιστήμιο Tolbiac
πάνω από 1000 φοιτητές συμμετείχαν σε συνέλευση την παραμονή της μέρας δράσης
με στόχο το άπλωμα των κινητοποιήσεων και την κλιμάκωσή τους!
Οι κινητοποιήσεις αποτελούν φάρο για όλη την
νεολαία της Ευρώπης, η οποία πλήττεται από την επίθεση των αντιδραστικών
κυβερνήσεων, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Δ.Ν.Τ. Ιδιαίτερα στην Ελλάδα δίνουμε το
δικό μας αγώνα για την ανατροπή του νέου ασφαλιστικού νομοσχεδίου αλλά και όλου
του πακέτου των μέτρων που ετοιμάζει η κυβέρνηση, με την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. Δίνουμε τη μάχη ώστε η
κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ να μην φέρει το δικό της νόμο, ακόμη χειρότερο του El
Khomri, όπως σχεδιάζει. Το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που πρόκειται να
κατατεθεί στη Βουλή στη βάση του και αν το δούμε σφαιρικά απευθύνεται στη
νεολαία, φοιτητώσα και μη, καταστρέφοντας κάθε προσδοκία που θα μπορούσε να
έχει για το μέλλον της, για δουλειά και κοινωνική ασφάλιση.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου