Όταν ο χαφιεδισμός γίνεται επάγγελμα…

Θα μπορούσαμε να απαριθμήσουμε πραγματικά χιλιάδες περιστατικά χυδαιότητας, αναξιοπρέπειας και σαπίλας από μεριάς της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Από την παρακρατική δράση της ,τα κομπρεμι με τους καθηγητές , το πόσες φορές έγινε ο δούρειος ίππος για τα σχεδία του υπουργείου μέχρι τις έγγραφες, που για όλους μας υπήρχε ένας πρόθυμος δαπίτης από την στάση του μετρό ακόμα να μας βοηθήσει να γράψουμε το όνομα μας. Και στην συνέχεια να μας πάρει 100 τηλεφωνά για να πάμε σε club, μπουζούκια και να μας γνωρίσει άπειρους φίλους που δια μαγείας θέλουν όλοι μετά χαράς και με ένα τεράστιο χαμόγελο να μας κάνουνε παρέα , μέχρι την μέρα των εκλογών!...

Τον τελευταίο καιρό βέβαια ξεπεράσανε κάθε όριο προσβολής της διανοητικής μας ικανότητας! Κάθε πτυχή του νόμου που εφαρμόζεται παρουσιάζεται σαν διεκδίκηση και νίκη της ΔΑΠ. Αποκορύφωμα το ζήτημα της εσωτερικής αξιολόγησης που ο φοιτητικός σύλλογος πριν 3 χρόνια μάλιστα είχε κάνει και κατάληψη ενάντια στην εφαρμογή του παρουσιάστηκε σαν η τελευταία νίκη της ΔΑΠ. H εσωτερική αξιολόγηση είναι το πρώτο βήμα για να εφαρμοστεί και η εξωτερική αξιολόγηση των τμημάτων που θά έχει και πολύ πιο βαρύνουσα σημασία για το υπουργείο. Η αξιολόγηση αποτελεί πτυχή του νόμου Διαμαντοπούλου/Αρβανιτόπουλου, θα γίνει με κριτήριο την απορροφησιμότητα των αποφοίτων από την αγορά εργασίας και θα αποτελεί μοχλό πίεσης για την εφαρμογή όλων των αντιδραστικών πτυχών του νόμου, προκειμένου να δοθούν και χρηματοδοτήσεις στα Ιδρύματα. Προφανώς λοιπόν οι ΔΑΠίτες χαίρονται που μέσω της αξιολόγησης το τμήμα μας θα φτάσει στο σημείο να μην έχει χρηματοδότηση και να ψάξει από αλλού λεφτά ακόμα και επιβάλλοντας δίδακτρα στους φοιτητές… Εμείς στον αντίποδα θέλουμε να τους θυμίσουμε ότι η συνεργασία με το υπουργείο δεν αποτελεί «νίκη» αλλά ξεφτίλα.

Η ΔΑΠ είναι η δύναμή που εδώ και χρόνια προωθεί τα σχεδία του υπουργείου. Ήταν η μόνη δύναμή του ταχθήκε και τάσσεται ακόμα ανοικτά υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων , την κατάργηση του ασύλου και την κατάργηση της δημόσιας δωρεάν παιδείας (για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα παραπάνω ζητήστε από τους ΔΑΠιτες ή αναζητήστε τα πολιτικάντικα περιοδικο της ΔΑΠ πολιτικού του 2006-7 ). Ήταν η πρώτη ( μετά ακολούθησε και η ΠΑΣΠ βέβαια) που έκανε την περιβόητη πρόταση για την παιδεία, μια πρόταση που καταργεί τους ενιαίους φοιτητικούς συλλόγους και τις δομές τους κρατώντας μόνο της εκλογές οι οποίες θα γίνονται κάθε δύο χρόνια, εντατικοποιεί τους ρυθμούς σπουδών καθώς μιλά για υποχρεωτικές απουσίες –για πιστωτικές μονάδες αντί πτυχίου και συνεχείς εξεταστικούς φραγμούς, και τέλος φέρνει τις επιχειρήσεις μέσα στις σχόλες. Βέβαια για να μην έχει κανείς αμφιβολία για όλα τα παραπάνω ΔΑΠ-ΝΔΦΚ πιστή στις αρχές και τα ιδανικά της έσπευσε μια μέρα πριν την ανακοίνωση του υπουργείου για το σχέδιο Αθηνά να δώσει στη δημοσιότητα 5 προτάσεις για τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ και να επιβεβαιώσει και φέτος σε όποιον έχει ακόμα αμφιβολίες ότι θα κάνει ότι μπορεί για να βοηθήσει το Υπουργείο. Μετά τη χυδαία στάση που κράτησε απέναντι στην καταπάτηση του ασύλου στην ΑΣΟΕΕ και τις ανακοινώσεις περί «βίλλα ανομίας» , έρχεται πάλι να πρωτοστατήσει φωνάζοντας πλέον ξεκάθαρα υπέρ της διάλυσης των δημόσιων δωρεάν παν/μίων και ΤΕΙ.

Και η ΠΑΣΠ από κοντά...

Από κοντά παρόμοια τακτική έχει και η ΠΑΣΠ που αντίστοιχα συντηρεί δίκτυο πελατειακών σχέσεων με παρτάκια και σημειοσούλες φροντίζει όμως να ντύνει την εξίσου ψηφοθηρική λογική της με έναν πιο “αγωνιστικό” μανδύα. Πως βέβαια μια παράταξη που διαρρηγνύει τα ιμάτια της σε κάθε συνέλευση ότι είναι ενάντια στο νόμο και τις πολιτικές του Υπουργείου έχει στο εσωτερικό της ένα τεράστιο κομμάτι που τάσσεται ανοιχτά υπέρ του νόμου (βλ. ΠΑΣΠ ΤΕΙ) ακόμα αποτελεί ερώτημα, γιατί καλή η δικαιολογία για εσωτερική δημοκρατία μιας παράταξης, αλλά δεν είναι δυνατόν να υπάρχουνε και αντιπαραθετικές τοποθετήσεις από την ίδια πολιτική δύναμη... Σε τελική ανάλυση και η ΠΑΣΠ ΑΕΙ αποτελεί το δεξί χέρι της ΔΑΠ και του υπουργείο, επειδή όλοι κρινόμαστε από αυτά που κάνουμε και όχι από αυτά που λέμε. Μπορεί λοιπόν να είναι διακηρυκτικά ενάντια στο νόμο το γεγονός όμως ότι σε μια σειρά σχολών δεν συμμετέχει καν στις Γ.Σ. ή ακόμα χειρότερα τις σαμποτάρει συμβάλλοντας στην αποπολιτικοποίηση και την αδρανοποίηση των Συλλόγων είναι ενδεικτικό.

Ακόμα και για την ΠΑΣΠ Πολιτικού που μπαίνει στις Συνελεύσεις και γράφει ένα κάρο αγωνιστικές κορόνες στα πλαίσιά της (ούτε ο ΓΑΠ τόσο αντιεξουσιαστής στην εξουσία) σε τελική ανάλυση αυτό που καλεί τον κόσμο να κάνει δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια διακηρυκτική αντίθεση στο σχέδιο Αθηνά και τον Νόμο 4009/4076 και όχι ένα πραγματικά μάχιμο σχέδιο για το Φοιτητικό Κίνημα που θα μπορέσει να ανατρέψει τους νόμους. Ενδεικτικό είναι το ότι μερικές μέρες πριν την τελική διορία που έχει δώσει το Υπουργείο για την εφαρμογή του σχεδίου Αθηνά η ΠΑΣΠ αντί να καλεί σε κινητοποιήσεις, προτιμά να καλεί σε “επιστημονικό συνέδριο”-εκδρομούλα στην Θεσσαλονίκη. Σε αυτό το συνέδριο μάλιστα θα αποδοθούν και πιστοποιητικά παρακολούθησης για να προσθέσουμε στους ατομικούς φακέλους προσόντων μας. Τέτοια σεμινάρια, για τα οποία μάλιστα η ΠΑΣΠ ζητά ουκ ολίγα ευρώ, δε θα μας εξασφαλίσουν ούτε καλύτερη δουλειά ούτε καλύτερο μισθό. Τα παραμύθια περί “επαγγελματικής αποκατάστασης” μέσω σεμιναρίων που λένε ΠΑΣΠ, ΔΑΠ και Υπουργός Παιδείας δεν πιάνουν. Μήπως η ανεργία των νέων θα μειωθεί απ' το 50% με τέτοιους τρόπους; Μήπως ο βασικός μισθός δε θα είναι 400 ευρώ αν έχεις παρακολουθήσει κι ένα σεμινάριο της ΠΑΣΠ; Μήπως το πρόβλημα των ανέργων συναδέλφων μας που έχουν αποφοιτήσει είναι ότι δεν έχουν “καταρτιστεί” καλά;

Αρκετά πια είναι κοροϊδία η ΠΑΣΠ, μια παράταξη που καλεί τον κόσμο σε σεμινάρια και μπουζούκια για να βγάζει λεφτά και παίρνει γραμμή από τον Βενιζέλο να μας λέει ότι είναι αγωνιστική!

Εμείς δεσμευόμαστε ότι, σε κάθε ενέργειά τους απέναντι στο συμφέρον του φοιτητικού συλλόγου και του φοιτητικού κινήματος θα μας βρουν απέναντί τους με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο… Η ΡΑΣ-ΕΑΑΚ εδώ και 22 χρόνια στο Πολιτικό παλεύει για ενεργό φοιτητικό σύλλογο, κόντρα στην αποπολιτικοποίηση του για ένα δημόσιο-δωρεάν-δημοκρατικό Πανεπιστήμιο. Σε μία συγκυρία όπως αυτή που ο νέος νόμος Αρβανιτόπουλου και το σχέδιο Αθηνά έρχεται να βάλει ταφόπλακα στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο αλλά συγκεκριμένα και στο τμήμα μας, κάθε φοιτητής διαλέγει πλευρά! Η αδιαφορία είναι συνενοχή! Κάθε μέρα που περνάει για εμάς ήταν και θα είναι μέρα αγώνα και αντίστασης. Περνούμε τις ζωές μας και τον φοιτητικό μας σύλλογο στα χέρια μας δεν θα αποφασίζει κανείς χωρίς εμάς για εμάς!