Εργασίες και τα μυαλά στα μπλέντερ

Δεν πέρασαν παρά λίγες μόνο μέρες από τότε που γυρίσαμε στα αμφιθέατρα και οι αγαπημένοι μας καθηγητές ένιωσαν την ηθική υποχρέωση να φορτώσουν εργασίες κάθε λογής στους φοιτητές τόσο στα μαθήματα κορμού , όσο και στα μαθήματα κατεύθυνσης. Μόνο στο Γ’ εξάμηνο, φέτος οι φοιτητές έχουν επιφορτιστεί με 3 εργασίες από τις οποίες οι δύο πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του Γενάρη , παρακάμπτοντας το γεγονός ότι το εξάμηνο στο πολιτικό ξεκίνησε μόλις στις 2 Ιανουαρίου(!). Το κερασάκι στην τούρτα , ήταν η απαίτηση του Ιωακειμίδη να αναθέσει εργασία υποχρεωτική, ΜΗ πριμοδοτική στο μάθημα «Ευρωπαικούς Θεσμούς» , θεωρώντας δεδομένο ότι οι φοιτητές διαθέτουν άπλετο χρόνο να ολοκληρώνουν εργασίες , χωρίς τις οποίες είναι καταδικασμένοι a priori να αποτύχουν στο μάθημα. Τη χυδαία στάση του Ιωακειμίδη , ήρθε να συμπληρώσει η στάση του Υφαντόπουλου , όπου σε μάθημα κατεύθυνσης ανακοίνωσε χωρίς ντροπή στους φοιτητές ότι σε περίπτωση που δεν ολοκληρώσουν την εργασία που τους ανέθεσε θα περάσουν το μάθημα με 5, ανεξάρτητα από την επίδοσή τους στις γραπτές εξετάσεις.

Τα παραπάνω παραδείγματα δεν αποτελούν απλώς περιπτωσιολογία , αλλά τον κανόνα τόσο στο πολιτικό όσο και στις υπόλοιπες σχολές πανελλαδικά και καταδεικνύουν ακριβώς την κατεύθυνση του υπουργείου για εντατικοποίηση του ρυθμού σπουδών. Η κατεύθυνση αυτή δεν εκφράζεται μόνο αόριστα και αφαιρετικά αλλά , κυρίαρχα, μέσω των νέων εσωτερικών κανονισμών οι οποίοι έρχονται να αλλάξουν ριζικά την καθημερινότητα του φοιτητικού σώματος με μαθήματα αλυσίδες( για να δώσεις για παράδειγμα πολιτική επιστήμη 2, θα πρέπει να έχεις περάσει πολιτική επιστήμη 1), με τη διαγραφή φοιτητών αφενός αν δεν έχουν ολοκληρώσει τη σχολή τους στα ν+2 χρόνια (στην περίπτωση του πολιτικού στα 6 χρόνια) , αφετέρου αν έχουν αποτύχει 6 φορές στο ίδιο μάθημα. Τελευταίο και κυρίαρχο (και που εν τέλει αποτελεί αποκρυστάλλωση του νόμου Αρβανιτόπουλου-Διαμαντοπούλου) είναι ότι το εξάμηνο οφείλει να διαρκεί 14 εβδομάδες σύμφωνα με τον εσωτερικό κανονισμό από 13 που όριζε ο ν. Διαμαντοπούλου - Αρβανιτόπουλου. Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την πληθώρα εργασιών που επιβάλλονται στους φοιτητές, συνθέτουν μία εικόνα πανεπιστημίου πολύ διαφορετική από εκείνη που είχαμε συνηθίσει.

Είναι, λοιπόν, προφανές πως η στάση των καθηγητών έχει μοναδικό στόχο να προετοιμάσει το έδαφος, έτσι ώστε όταν θα ολοκληρωθεί η ψήφιση και η εφαρμογή των εσωτερικών κανονισμών, οι φοιτητές να έχουν ήδη προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα ενός πλήρως εντατικοποιημένου πανεπιστημίου , με συνεχώς αυξανόμενο ρυθμό σπουδών που δεν θα δίνει το περιθώριο στους φοιτητές ούτε να κοινωνικοποιούνται και , ούτε κατά διάνοια, να πολιτικοποιούνται. Και για να είμαστε ακριβείς, με τον όρο πολιτικοποίηση δεν εννοούμαι τίποτε άλλο , από την ενεργή συμμετοχή των φοιτητών στις συλλογικές διαδικασίες συλλόγου (βλέπε Γενική Συνέλευση) και την εσωτερική ζωή του συλλόγου με δράσεις που θα διοργανώνονται από τους φοιτητές για τους φοιτητές. Ακόμα περισσότερο, το νέο καθεστώς φοίτησης που περιγράφεται και που προετοιμάζεται με τόσο μεράκι από το υπουργείο και τους καθηγητές , παραβλέπει κάτι εξίσου σημαντικό : ότι σε μια Ελλάδα που πλήττεται από μία τόσο βίαιη οικονομική κρίση υπάρχουν χιλιάδες φοιτητές πανελλαδικά που εργάζονται για να μπορέσουν να εξασφαλίσουν την επιβίωση τους. Και όντας φοιτητές , γνωρίζουμε ακριβώς ποιο είναι το καθεστώς εργασίας των νέων στην Ελλάδα του 2014 : εργασία επισφαλής και ανασφάλιστη μετά ανύπαρκτων –σχεδόν- αποδοχών. Ας μας εξηγήσει, λοιπόν, το υπουργείο και οι καθηγητές που συντάσσονται με αυτή τη μεταρρύθμιση, πώς είναι δυνατόν , ένας εργαζόμενος φοιτητής ( που δεν είναι ένας αλλά χιλιάδες) να ανταπεξέλθει σε ένα τέτοιο ρυθμό σπουδών.

Εμείς, λοιπόν , ως ΡΑΣ-ΕΑΑΚ, διεκδικούμε ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών για το σύνολο του φοιτητικού συλλόγου. Σε ένα πανεπιστήμιο που μας εγγυάται πτυχία-κουρελόχαρτα με μηδέν εργασιακή αποκατάσταση και σε μία κοινωνία που το μόνο που μπορεί να μας εξασφαλίσει είναι εργασιακές συνθήκες μεσαίωνα δεν δεχόμαστε περαιτέρω εντατικοποίηση των σπουδών μας. Διεκδικούμε ένα πανεπιστήμιο που θα αποτελέσει κοιτίδα κοινωνικοποίησης/ πολιτικοποίησης των φοιτητών. Που θα καταδεικνύει το συλλογικό δρόμο ως το μοναδικό εργαλείο στα χέρια μας για να αντιπαλέψουμε μια πολιτική που το μόνο που μπορεί να μας προσφέρει είναι ανασφάλεια και φόβο για το μέλλον μας.

Οι εργασίες να είναι προαιρετικές, πριμοδοτικές ή και απαλλακτικές.

Ούτε σκέψη για υποχρεωτικές, μη πριμοδοτικές εργασίες.

Ισότιμη εξέταση για όλους τους φοιτητές ανεξάρτητα από το αν έχουν κάνει εργασία.

 

Ο κάθε φοιτητής να αντισταθεί σε φαινόμενα καθηγητικής αυθαιρεσίας συνολικά, ιδιαίτερα αν πρόκειται για καθηγητές που υποστηρίζουν ότι αν δεν έχεις κάνει εργασία στην καλύτερη θα περνάμε τα μαθήματα με 5 ανεξάρτητα με το τι θα γράψουμε στην εξέταση.

 

Ριζοσπαστική Αριστερή Συσπείρωση