*ή αλλιώς πως να πετύχετε το δισυπόστατο
Τα τελευταία χρόνια μπορούμε με σιγουριά να πούμε ότι η κατεύθυνση εντατικοποίησης του ρυθμού σπουδών και πειθάρχησης του φοιτητικού σώματος στο ελληνικό Πανεπιστήμιο προχωρά με αλματώδεις ρυθμούς! Στο δικό μας Τμήμα αυτό αποκρυσταλλώνεται με την επιλογή ολοένα και περισσότερων καθηγητών να φορτώνουν τους φοιτητές με εργασίες, οι οποίες συχνά όχι μόνο δεν είναι πριμοδοτικές αλλά αποτελούν προαπαιτούμενο για να μπορεί κανείς να εξεταστεί (!)αλλά και στην ολοένα αυξανόμενη κατεύθυνση να υπάρχει πρόοδος σε ορισμένα μαθήματα δημιουργώντας έτσι μια ασφυκτική καθημερινότητα για όλους μας αλλά πολύ περισσότερο για τους συμφοιτητές μας που εργάζονται ή έχουν άλλες δραστηριότητες εκτός του Πανεπιστημίου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το τρίτο εξάμηνο, στο οποίο οι συμφοιτητές μας βρέθηκαν φέτος αντιμέτωποι με εργασίες σε 4 από τα 5 μαθήματα(!) και μία πρόοδο στο μάθημα “Μέθοδοι και Τεχνικές Κοινωνικής Έρευνας Ι” (!!). Ο καθηγητής Ιωακειμίδης, μάλιστα, δεν δίστασε να επαναφέρει αυτό που πέρυσι είχε καταργηθεί μετά από παρέμβαση του σχήματός μας δηλαδή την εργασία ως προαπαιτούμενο για να μπορεί κανείς να εξεταστεί στο μάθημα “Ευρωπαική Οργάνωση: Θεσμοί” “υποχρεώνοντάς” μας να επαναλάβουμε φέτος την παρέμβαση για να διεκδικήσουμε το αυτονόητο: να μπορούν όλοι όσοι επιθυμούν να εξεταστούν, ανεξάρτητα από το εάν έχουν κάνει εργασία ή όχι. Το ελληνικό Πανεπιστήμιο, λοιπόν, τείνει να θυμίζει πολύ περισσότερο Λύκειο όπου φοιτητές τρέχουν από το πρωί ως το βράδυ σε παρακολουθήσεις και βιβλιοθήκες ενώ απέχει πλέον από αυτό που παραδοσιακά ήταν και θεωρούνταν σχεδόν αυτονόητο: ένας χώρος, δηλαδή, κοινωνικοποίησης και πολιτικοποίησης της νεολαίας, ένας χώρος όπου οι φοιτητές δεν παρακολουθούσαν απλώς μαθήματα αλλά έρχονταν σε επαφή μεταξύ τους αλλά και με πολλές και διαφορετικές αντιλήψεις, οργάνωναν την καθημερινότητά τους και τους αγώνες τους, συμμετείχαν σε κινήματα!
Όλα αυτά αποτελούν φυσικά κατεύθυνση, η οποία αποτυπώθηκε στο νόμο Διαμαντοπούλου- Αρβανιτόπουλου αλλά και στον Πρότυπο Εσωτερικό Κανονισμό των Ιδρυμάτων που εκδόθηκε τον Δεκέμβρη, όπου ορίζεται ότι η διδασκαλία των μαθημάτων σε όλες τις σχολές πρέπει να είναι 14 εβδομάδες, γεγονός το οποίο αποτέλεσε μια από τις κύριες αιχμές του φοιτητικού κινήματος του Σεπτέμβρη του 2011 και είναι πλήρως απονομιμοποιημένο στο εσωτερικό των φοιτητικών συλλόγων αλλά ακόμα και σε μερίδα των καθηγητών των ΑΕΙ-ΤΕΙ! Παρόλα αυτά ακόμα και όσοι υποτίθεται ότι συντάσσονται με το “γράμμα του νόμου” δρουν τελείως αντιφατικά καθώς αν και διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους για το εξάμηνο 14 εβδομάδων (και το αξιοποιούν μάλιστα συνεχώς ως μοχλό πίεσης για τη λήξη κινητοποιήσεων στο εσωτερικό του Παν/μίου, βλ. απεργία διοικητικών, φοιτητικές καταλήψεις) δεν δείχνουν την ίδια αγωνία για τη διάρκεια της εξεταστικής, η οποία ορίζεται σαφώς στις 4 εβδομάδες, πράγμα το οποίο δεν τηρείται σχεδόν ποτέ και πουθενά τα τελευταία χρόνια!
Τελευταίο γεγονός που αποδεικνύει περίτρανα το πόσο επικίνδυνο είναι να συνηθίσει το φοιτητικό σώμα αυτή την καθημερινότητα αποτελεί η απόφαση του Τμήματός μας όχι μόνο να μην επιτρέψει σε όλους τους επί πτυχίω φοιτητές να εξεταστούν τον Φεβρουάριο σε όσα μαθήματα χρωστούν (όπως πρότεινε η ΡΑΣ-ΕΑΑΚ και κάποιοι καθηγητές) βάζοντας τον περιορισμό των έως 6 χρωστούμενων μαθημάτων (αποκλείοντας, στην πραγματικότητα, όλους αυτούς που έχουν πραγματικά ανάγκη να περάσουν μαθήματα ειδικά σε μια συγκυρία που έρχονται διαγραφές φοιτητών) αλλά και να ορίσει διπλή εξεταστική 15(!!!) ημερών για όλους τον Μάρτιο! Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι όλοι μας και ιδιαίτερα όσοι βρίσκονται σε μεγαλύτερα έτη και έχουν αρκετά χρωστούμενα μαθήματα θα πρέπει οριακά να πετύχουμε το δισυπόστατο καθώς μπορεί να εξεταζόμαστε σε 2-3 ή ακόμα και τέσσερα μαθήματα την ίδια μέρα ενώ οι πιθανότητες επιτυχίας μειώνονται προφανώς στο ελάχιστο καθώς είναι ανθρωπίνως αδύνατο να προετοιμαστεί κανείς επαρκώς για μια τόσο μικρή και πυκνή εξεταστική περίοδο!
Για εμάς, ο μόνος που πραγματικά μπορεί να διασφαλίζει διαχρονικά ανθρώπινο ρυθμό σπουδών, να εναντιώνεται στην εντατικοποίηση και την πειθάρχηση, να διεκδικεί και να πετυχαίνει νίκες δεν είναι το εκάστοτε σχήμα ή παράταξη αλλά ο ίδιος ο φοιτητικός σύλλογος μέσα από τις διαδικασίες και τις αποφάσεις του. Κόντρα στην προσπάθεια διάλυσης του φοιτητικού μας συλλόγου μέσα από την πλήρη απαξίωση των διαδικασιών του( Γενική Συνέλευση, Διοικητικό Συμβούλιο) από τις καθεστωτικές παρατάξεις της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ να μπορέσουμε, πιάνοντας το νήμα από τις περσινές 7 Γενικές Συνελεύσεις και τις 5 εβδομάδες κινητοποιήσεων του Φ.Σ μας ενάντια στο Σχέδιο Αθηνά, να συζητήσουμε για όλα όσα μας αφορούν άμεσα, να πάρουμε αποφάσεις τις οποίες θα υλοποιήσουμε από κοινού, να διεκδικήσουμε όλα όσα προσπαθούν να στερήσουν στη γενιά μας!
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ! ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ!ΟΛΟΙ/ΕΣ ΑΥΡΙΟ ΤΡΙΤΗ 25/2 ΣΤΗΝ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑ ΣΤΙΣ 10μμ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΕ ΑΙΤΗΜΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ!
Ριζοσπαστική Αριστερή Συσπείρωση
σχήμα
της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου