Δώδεκα Μήνες Σκλάβοι

Πριν από λίγες μέρες το μεγαλύτερο ερευνητικό ίδρυμα για την οικονομική ανάπτυξη στην Ελλάδα , το οποίο –σημειωτέον- τελεί υπό την εποπτεία του Υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, πρότεινε την κατάργηση του κατώτατου μισθού στους νέους από 15 εώς 29 ετών. Το όνομα αυτού ΚΕΠΕ (Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Επιστημών). Και η πρόταση αυτή έρχεται, σύμφωνα με τους εμπνευστές της, να καταπολεμήσει (!) την ανεργία, την οποία έχουν οι ίδιοι εκτινάξει στο 64% στη νεολαία και στο 30%για το σύνολο των εργαζομένων.

Καθόλου βέβαια δεν μας ξαφνιάζει η πρόταση που προωθήθηκε από το ΚΕΠΕ. Η κυβέρνηση δεν χάνει ευκαιρία τα τελευταία δύο χρόνια είτε μέσω των εκπρόσωπων της είτε μέσω των οργάνων της (βλέπε ΚΕΠΕ) να αποδεικνύει ότι η χυδαιότητα της δεν έχει πάτο. Σε μια νεολαία που αν όχι εξ ολοκλήρου, στη συντριπτική της πλειοψηφία εργάζεται ανασφάλιστη , μετά ελάχιστων αποδοχών και με ελαστικά ωράρια δεν διστάζει να προτείνει την ολοκληρωτική κατάργηση των κατώτατων μισθών. Η κυβέρνηση μάλλον δεν έχει καταλάβει ότι οι νέοι δεν είναι είλωτες, ούτε εργάζονται για να «κάνουν το κέφι τους». Τα περισσότερα νοικοκυριά στην Ελλάδα του 2014 είναι υπερχρεωμένα, ο μέσος έλληνας φοιτητής αναγκάζεται για να εξασφαλίζει τα προς το ζην να εργάζεται και να σπουδάζει παράλληλα, να φοιτά σε ένα πανεπιστήμιο που το μόνο που του εξασφαλίζει είναι ένα πτυχίο κουρελόχαρτο και που να ελπίζει σε ένα μέλλον συνεχούς επανειδίκευσης και – στην καλύτερη περίπτωση- μετανάστευσης .

Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση δεν λειτουργεί αυθόρμητα και χωρίς σχεδιασμό. Αντίθετα, υπάρχει σαφές σχέδιο πίσω από κάθε της απόφαση και αυτό είναι να διαγράψει κάθε ίχνος εργασιακού δικαιώματος, τα οποία στην Ελλάδα είχαν σε ικανοποιητικό βαθμό κατακτηθεί και κατοχυρωθεί μεταπολιτευτικά. Στόχος της είναι να διαμορφώσει πειθήνιους και ευέλικτους εργαζομένους , οι οποίοι υπό την πίεση της επιβίωσης θα δέχονται δουλικά κάθε αύξηση του ωραρίου τους, κάθε μείωση του μισθού τους και , σε τελική ανάλυση, την κατάργηση κάθε εργασιακού τους δικαιώματος.

Είναι χρέος της νεολαίας , σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία, όπου η κυβέρνηση με προεδρικά διατάγματα και πράξεις νομοθετικού περιεχομένου επιβάλλει μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό του ελληνικού πανεπιστημίου και διαμορφώνει απανταχού συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα, να βγει ενωμένα , να διεκδικήσει το δικαίωμά της για ισχυρά πτυχία και το δικαίωμά της για αξιοπρεπείς όρους εργασίας και διαβίωσης. Θέλουμε δουλειά και όχι ανεργία, κάτω τα χέρια απ’ τα πτυχία.

Ριζοσπαστική Αριστερή Συσπείρωση

Σχήμα της ΕΑΑΚ