ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ Σ. Φ. ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ - 13 ΝΟΕΜΒΡΗ 2008

Το μέτωπο της εκπαίδευσης είναι για άλλη μία φορά στο επίκεντρο. Χέρι - χέρι με την εφαρμογή του αντιδραστικού νόμου πλαίσιο έρχεται η αναγνώριση των ΚΕΣ και η εξίσωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων με αυτά της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, πετώντας παράλληλα δεκάδες χιλιάδες μαθητές έξω από τα δημόσια μέσω της βάσης του 10. Μέσα στο καλοκαίρι ψηφίστηκε ο νόμος που αναγνωρίζει την ακαδημαϊκή λειτουργία των κολεγίων, ως πρώτο βήμα για την μετέπειτα ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05 που τα ισοτιμεί επαγγελματικά με τα ΑΕΙ- ΤΕΙ. Η επί της ουσίας παράκαμψη του άρθρου 16, αποτελεί casus belli για το σύνολο του κόσμου της εκπαίδευσης. Οδηγεί στην κατάργηση των εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων, στην απαξίωση των πτυχίων και της εργασιακής προοπτικής του συνόλου των αποφοίτων. Οδηγεί στην εισαγωγή ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων, στην πολυδιάσπαση της νεολαίας και στην ένταση του κατακερματισμού της εκπαίδευσης και της αποσύνδεσης των πτυχίων από τα επαγγελματικά δικαιώματα. Η πολιτική της κυβέρνησης, συνεχίζοντας την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και οι κατευθύνσεις της ΕΕ διαμορφώνουν το αντιδραστικό πλαίσιο της περαιτέρω υπαγωγής της εκπαίδευσης στις ανάγκες του κεφαλαίου, το φτηνό και «ευέλικτο» εργατικό δυναμικό που αυτό απαιτεί.

Ταυτόχρονα η κυβέρνηση επιχειρεί την εφαρμογή του νόμου –πλαίσιο της πειθάρχησης και των ιδιωτικοοικονομικών-ανταποδοτικών κριτηρίων. Η λίστα συγγραμμάτων, που εμπεριέχει και την περικοπή βιβλίων – αφού μέχρι πέρσι δίνονταν δύο ή και περισσότερα συγγράμματα, ενώ τώρα μιλάμε για την παροχή ενός μόνο συγγράμματος - οδηγεί στην εντατικοποίηση και την εξατομίκευση των σπουδών μέσα από την ασάφεια της ύλης και κινείται στην κατεύθυνση της περικοπής κοινωνικών δαπανών.
Ο νόμος-πλαίσιο καθώς και ο πρότυπος εσωτερικός κανονισμός, ο οποίος αποτελεί εκτελεστική διάταξη του νόμου, κινούνται στην κατεύθυνση της Μπολόνια και της αντιδραστικής πολιτικής της ΕΕ για την εκπαίδευση και προβλέπουν εκτός από τα συγγράμματα: την περαιτέρω λειτουργία του πανεπιστημίου με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και την κατάργηση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης, μέσα από τα 4ετή επιχειρηματικά προγράμματα των ιδρυμάτων, (ανταποδοτικές υποτροφίες, αξιολόγηση της εκπαιδευτικής και ερευνητικής διαδικασίας με κριτήρια της αφοράς κ.α.), τους μάνατζερ, το άνοιγμα του δρόμου για χρηματοδότηση από «τρίτες πηγές». Την καταστολή και πειθάρχηση του φοιτητικού κινήματος και την ποινικοποίηση των συλλογικών αγώνων, μέσα από τα πειθαρχικά συμβούλια και την κατάργηση του ασύλου. Τον ατομικό δρόμο στις σπουδές και την εργασιακή προοπτική, μέσα από το ανώτατο όριο των 2ν χρόνων φοίτησης (και μετά ...διαγραφή), τις αλυσίδες μαθημάτων, τον ατομικό φάκελο προσόντων και τις πιστωτικές μονάδες.

Η αντιδραστική εκπαιδευτική αναδιάρθρωση στο σύνολο της στοχεύει στη διαμόρφωση ενός νέου μοντέλου αποφοίτου – μελλοντικού εργαζόμενου ευέλικτου, αναλώσιμου, ειδικευμένου, χωρίς δικαιώματα και ανίσχυρου απέναντι στον εργοδότη. Εργαζόμενου που θα βρίσκεται σε ένα διαρκές κυνήγι πιστοποιητικών και δεξιοτήτων, περιπλανώμενος από την επισφαλή εργασία στην ανεργία και την επανακατάρτιση.

Η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου έρχεται στο φόντο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του κεφαλαίου, μίας κρίσης η οποία με την ένταση και τη διάρκειά της δείχνει να κλονίζει σε βάθος το οικοδόμημα του καπιταλισμού στην εποχή μας. Οι πιστοί ακόλουθοι της «ελεύθερης αγοράς», του νεοφιλελευθερισμού – σοσιαλφιλελευθερισμού, της ιδιωτικοποίησης και της λειτουργίας των πάντων με γνώμονα το κέρδος, της ευελιξίας της εργασίας οδήγησαν στη μεγαλύτερη καπιταλιστική κρίση των τελευταίων δεκαετιών, αποδεικνύοντας ότι ο καπιταλισμός στην εποχή μας όχι μόνο δεν μπορεί να εξασφαλίσει τις ανάγκες εργαζομένων και νεολαίας με την «αυτορρύθμιση» της ελεύθερης αγοράς, αλλά πολύ περισσότερο αδυνατεί να τους στρατεύσει σε ένα θετικό όραμα, την ίδια στιγμή που γίνεται όλο και πιο καταστροφικός για τον κόσμο της δουλειάς, για το περιβάλλον και τις δημοκρατικές ελευθερίες των λαών. Από οικονομική άποψη είναι μία κρίση υπερσυσσώρευσης που κλονίζει όλα τα δόγματα της αστικής κυρίαρχης ιδεολογίας δημιουργώντας ρήγματα και αποκαλύπτει τη βαρβαρότητα του σύγχρονου καπιταλισμού, ακολουθώντας τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις των προηγούμενων χρόνων που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις διεθνώς. Για την υπέρβαση της κρίσης και τη σταθεροποίηση της κερδοφορίας του, το κεφάλαιο ετοιμάζει μία νέα εκστρατεία ενάντια στα εργατικά και νεολαιίστικα δικαιώματα. Ολόκληρο το πολιτικό αστικό σύστημα συστρατεύεται για να βγάλει το κεφάλαιο όσο πιο αλώβητο γίνεται από την κρίση, ρίχνοντας τα βάρη της στους εργαζόμενους, καλώντας τους στο όνομα της εθνικής οικονομίας να πληρώσουν τα σπασμένα.

Σε αυτές τις συνθήκες η ίδια η πραγματικότητα έρχεται να επαναδιατυπώσει το πνεύμα της ιστορίας του ηρωικού πολυτεχνείου, το πνεύμα των διεκδικήσεών του για ψωμί – παιδεία – ελευθερία.Η νέα ταξική φοροεπιδρομή, ο μαζικός αποχαρακτηρισμός στα βαρέα και ανθυγιεινά που έρχεται να επεκτείνει την ασφαληστρική μεταρρύθμιση, το νέο κύμα ιδιωτικοποιήσεων (Ολυμπιακή, ΟΣΕ, ΟΤΕ, λιμάνια, ΕΣΥ) στο δρόμο που χάραξε το ΠΑΣΟΚ, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, η αντιδραστική μεταρρύθμιση του κράτους (Καποδίστριας ΙΙ, νέος εκλογικός νόμος) και η ένταση της λεηλασίας της φύσης (εργοστάσια λιθάνθρακα, Λευκίμμη – χώροι ταφής απορριμμάτων, χωροτακτικά σχέδια, εκχώρηση ελεύθερων χώρων στο κεφάλαιο, «άγιοι» αποχαρακτηρισμοί δασών) αποτελούν τα πρώτα δείγματα για το ποιος τελικά θα πληρώσει τα σπασμένα της κρίσης του κεφαλαίου και πώς θα επιχειρηθεί η θωράκιση της οικονομίας και του πολιτικού συστήματος. Προϋπόθεση βέβαια για όλα αυτά αποτελεί η παράλληλη συντριβή των οποιονδήποτε αντιδράσεων, το τσάκισμα του κινήματος και η επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες (βλ. δολοφονία μεταναστών από τις δυνάμεις καταστολής, εξέγερση στις φυλακές, πρόσφατη αναμέτρηση του φοιτητικού κινήματος, κάμερες σε χώρους δουλειάς, άγρια καταστολή στις πορείες, κατάργηση ασύλου, ποινικές και δικαστικές διώξεις σε αγωνιστές και συνδικαλιστές). Τις τελευταίες μέρες έχουν ξεσπάσει αγώνες στις φυλακές. Οι αγώνες των φυλακισμένων για τη διεκδίκηση πλήρη κοινωνικών, πολιτικών και ατομικών δικαιωμάτων είναι αδιαμεσολάβητοι, δε χειραγωγούνται, δεν καταστέλλονται! Είναι αγώνες για την κοινωνική απελευθέρωση και χειραφέτηση. Παράλληλα, άλλο αέρα δίνουν τα μεγάλα κοινωνικά κινήματα που ξεσπούν και φαίνεται πως οι κοινωνικές συγκρούσεις αποτελούν καθοριστικό παράγοντα έτσι ώστε τα συμφέροντα εργαζομένων και νεολαίας να βγαίνουν στο προσκήνιο και να πετυγχαίουν νίκες.

Το μέτωπο της δημοκρατίας δεν αφορά μόνο το Πολυτεχνείο και δε μπορεί να αποτελεί απλά ένα διακοσμητικό περιτύλιγμα. Η έξαρση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών σε Βαλκάνια και Καύκασο γίνονται σπίθες σε μπαρουταποθήκες εν ενεργεία. Οι μητροπόλεις του καπιταλισμού στην εποχή μας (ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσία) όχι μόνο ανταγωνίζονται για τις σφαίρες επιρροής τους και τον έλεγχο των ενεργειακών δρόμων, αλλά κυρίαρχα στοχεύουν στο βάθεμα της εκμετάλλευσης σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Άλλωστε, η σημερινή κρίση τους δίνει το έναυσμα τόσο για την ένταση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων όσο και για το εκ νέου άνοιγμα ενός αντιδημοκρατικού μετώπου. Από το στρατό που αστυνομεύει τον «εσωτερικό εχθρό» στη Νάπολη μέχρι τις συγκρούσεις στη Λευκίμμη της Κέρκυρας, η πάλη για τα δημοκρατικά δικαιώματα διαπερνά τους αγώνες της νεολαίας και των εργαζομένων.

Στις συνθήκες αυτές, γίνεται πιο επείγουσα και πιο αναγκαία η ανάπτυξη αποφασιστικών και νικηφόρων αγώνων για την ανατροπή της επίθεσης, για να πληρώσει την κρίση το κεφάλαιο. Για την ανατροπή του εργατικού – κοινωνικού μεσαίωνα, για τις σύγχρονες ανάγκες και δικαιώματα που δε χωράνε στους κανόνες της αγοράς. Με ένα μαχητικό κίνημα νεολαίας που θα προτάσσει τα κοινά της συμφέροντα. Μίας νεολαίας που βρίσκεται στο στόχαστρο σε κάθε επίπεδο της ζωής της. Καλείται να εργαστεί με μισθούς πείνας, ανασφάλιστη, ελαστική, περιπλανώμενη από την ανεργία στην ημιαπασχόληση και την επανακατάρτιση. Να στρατευθεί στα 18, να κοπεί από τη βάση του 10, να σπουδάσει στα ιδιωτικά κολέγια ή στο δημόσιο αναδιαρθρωμένο πανεπιστήμιο, να απεμπολήσει κάθε ελεύθερο χρόνο. Μία νεολαία που όμως έχει αποδείξει ότι μπορεί να αγωνίζεται και να αποσπά υλικές νίκες στο σήμερα.

Για όλα αυτά, πρέπει το φετινό Πολυτεχνείο να αποτελέσει σημείο αναφοράς της ανατροπής της επίθεσης που εξαπολύεται σε εργαζόμενους και νεολαία. Πρέπει η μνήμη της εξέγερσης να συναντήσει το μέλλον των αγώνων.
Γιατί όσο η πολιτική τους πλήττει τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας,
...όσο το ΨΩΜΙ γίνεται πια ... δυσεύρετο για την ολοένα και μεγαλύτερη πλειοψηφία,
...όσο η ΠΑΙΔΕΙΑ βρίσκεται στο στόχαστρο της πολιτικής του κεφαλαίου και για
...όσο η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και τα δημοκρατικά δικαιώματα τίθενται υπό την επιτήρηση του κράτους και των τρομονόμων, το Πολυτεχνείο θα βρίσκει πάντα τη θέση του στους κοινωνικούς αγώνες για τη ρήξη και την ανατροπή.

Το Πολυτεχνείο του ’73 δεν ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία. Ήρθε σαν συνέπεια προηγούμενων λαϊκών αγώνων αλλά και πυροδότησε νέους. Είναι η ιστορική συνέχεια του μεγάλου αντιστασιακού κινήματος του ΕΑΜ- ΕΛΑΣ, της ηρωικής μάχης του ΔΣΕ, της μάχης του 114, αλλά και ο τροφοδότης των μεγάλων φοιτητικών αγώνων του ‘79 του ‘90-91 του ‘95 του ‘98 ενάντια στο νόμο Αρσένη του 2001, το μαχητικό Μάη-Ιούνη του 2006 και φτάνει μέχρι σήμερα.

Αυτό το Πολυτεχνείο είναι αυτό που φοβάται η κυρίαρχη πολιτική.
...Το Πολυτεχνείο των αγώνων και των κινημάτων.
...Το Πολυτεχνείο της ρήξης της ανατροπής και της νίκης.
Αυτό το Πολυτεχνείο που ζει στους αγώνες του σήμερα
τροφοδοτούμενο από τους αγώνες του χτες
είναι το Πολυτεχνείο που μας εκφράζει και επιδιώκουμε.

Γιατί οι εξεγέρσεις δεν μπαίνουν στα μουσεία!

Εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία!
Απαιτούμε:

·Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση Δημόσια και Δωρεάν για όλες σε όλες τις βαθμίδες – χωρίς διαχωρισμούς σε ΑΕΙ-ΤΕΙ-ΙΕΚ-ΚΕΣ. Ελεύθερη πρόσβαση στην εκπαίδευση χωρίς οικονομικούς – εξεταστικούς – ταξικούς φραγμούς.
·Απόσυρση της κοινοτικής οδηγίας 36/05 για τα ΚΕΣ, άμεση κατάργηση των ΚΕΣ και κάθε μορφής ιδιωτικών σπουδών. Έξοδος της Ελλάδας απ’ τον Κ.Ε.Χ.Α.Ε. Καμία διάσπαση σε 2 κύκλους σπουδών. Καμία προσαρμογή στην διαδικασία της Μπολόνια, Καμία αντιστοίχιση των πτυχίων μας σε πιστωτικές μονάδες.
·Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο σπουδών με κατοχυρωμένα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα
·Καμία σκέψη για αναθεώρηση του άρθρου 16, όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια με οποιαδήποτε μορφή.
·Ανατροπή του νόμου-πλαίσιο, καμία εφαρμογή διάταξής του, να αποσυρθει ο εσωτερικός κανονισμός.
·Να μην ισχύσει ο νέος τρόπος διανομής συγγραμμάτων, η διανομή να γίνει με τον παλιό τρόπο.
·Κάτω τα χέρια από το άσυλο, το άσυλο ανήκει σε όλο το λαό. Καμία ποινικοποίηση των αγώνων.
·Κατάργηση της βάσης του 10. Ενιαίο 12χρονο σχολείο με κατάργηση των ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ. Ελεύθερη πρόσβαση σ’ όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης χωρίς ταξικούς, οικονομικούς και εξεταστικούς φραγμούς.
·Να αποσυρθούν οι ψηφισμένοι νόμοι για ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ, Αξιολόγηση, Έρευνα και Μεταπτυχιακά.
·Ενάντια στην εντατικοποίηση και την πειθάρχηση των σπουδών. Όχι στα μαζικά κοψίματα.
·Αύξηση των κρατικών δαπανών για την παιδεία με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες. Δωρεάν σίτηση-στέγαση-συγκοινωνίες-συγγράμματα-σημειώσεις για όλους. Πλήρης οικονομική κάλυψη των αναγκών των φοιτητών. Κάτω ο νέος προϋπολογισμός της λιτότητας.
·Μέλη ΔΕΠ πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Όχι στην ιδιωτικοοικονομική λειτουργία των ιδρυμάτων.
·Να καταργηθούν όλοι οι αντι-ασφαλιστικοί νόμοι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ (Πετραλιά-Ρέππα-Σιούφα).
·Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Όχι στην ανεργία και στις ελαστικές σχέσεις εργασίας.
·Πλήρη και διευρυμένη ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη των εργαζομένων, καθώς και των νέων πτυχιούχων και ανέργων.
·ΟΧΙ στη στράτευση στα 18, κανένας νέος μισθοφόρος. Καμία συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, να επιστρέψουν οι Έλληνες φαντάροι από Κόσσοβο και Αφγανιστάν.


Αποφασίζουμε:

·Συμμετοχή του Συλλόγου στον τριήμερο εορτασμό για την 35η επέτειο της εξέγερσης, στο χώρο του Πολυτεχνείου.

·Συμμετοχή του Συλλόγου στην παλλαϊκή – αντιιμπεριαλιστική πορεία στις 17 Νοέμβρη προς την Αμερικάνικη πρεσβεία, με προσυγκέντρωση των φοιτητικών συλλόγων στις 14:00, στην πλατεία Κλαυθμώνος.

·Συμμετοχή στην πορεία των φοιτητικών συλλόγων την Τετάρτη 19/11 στο Σύνδεσμο Ελληνικών Κολεγίων, με προσυγκέντρωση 12.00 στο Πολυτεχνείο (πύλη Στουρνάρη)

·Νέα γενική συνέλευση την Τρίτη 25/11 στο αμφ. 16.


Ριζοσπαστική Αριστερή Συσπείρωση Πολιτικού

Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση