Ησυχία-Τάξη-Ασφάλεια

Και αν κάποιοι από εμάς πέρυσι γκρινιάζαμε που η σχολή ήταν κλειστή λόγω της απεργίας των διοικητικών υπαλλήλων, φέτος ίσως ήρθε η ώρα να αλλάξουμε γνώμη. Η γραμματεία υπολειτουργεί, η βιβλιοθήκη του τμήματος κλείνει , στα ιατρεία του ΕΚΠΑ στην Ιπποκράτους μπαίνει λουκέτο, ο φύλακες του κτιρίου απολύονται. Ακόμα και η Σύνοδος Πρυτάνεων αναγνώρισε ότι τα Ιδρύματα θα αδυνατούν να λειτουργήσουν από το 2015, με αποτέλεσμα πολλά από αυτά να οδηγηθούν στο κλείσιμο(!). Οι προϋπολογισμοί των Πανεπιστημίων έχουν μειωθεί στο 50% από το 2009, με αποτέλεσμα να πιστοποιούνται ελλείψεις τόσο σε ανθρώπινο δυναμικό όσο και σε υλικοτεχνικές υποδομές.

Κατά πάσα πιθανότητα, αυτό που θα μας απασχολήσει ιδιαίτερα το επόμενο διάστημα θα είναι το ζήτημα της φύλαξης. Η κοσμητεία ανήγγειλε ήδη την απόλυση των 4 φυλάκων μέσα στο επόμενο δίμηνο. Μέχρι το τέλος της ακαδημαϊκής χρονιάς θα απολύθούν άλλοι 3 φύλακες, για να μείνει τελικά 1 φύλακας για δύο κτιρια! Βεβαίως, ο κύριος Φορτσάκης δεν είναι τόσο αδιάφορος για να αφήσει απροστάτευτους τους αγαπημένους του φοιτητές!! Να μην μας κάνει καμία εντύπωση εάν με την απόλυση των 4 φυλάκων συμπέσει η εμφάνιση των σεκιούριτι στην είσοδο του κτιρίου. Και όλα αυτά γιατί το Πανεπιστήμιο θεώρησε ορθολογικό να συρρικνώσει τον προϋπολογισμό του με το να απολύσει 8 συμβασιούχους φύλακες και να προσλάβει- αντί αυτών- εταιρία σεκιούριτι της οποίας το κόστος ανέρχεται στα 2.7 εκατομμύρια!!

Το ζήτημα, όμως, είναι ουσίας και σε καμιά περίπτωση οικονομικό. Με την τοποθέτηση σεκιούριτι στα κτίρια του Ιδρύματος και με τη θεσμοποίηση του face control ουσιαστικά υλοποιείται μία τεράστια τομή στο χαρακτήρα του Πανεπιστημίου. Οι φοιτητές δεν θα μπορούν να εισέρχονται στις εγκαταστάσεις των Ιδρυμάτων παρά μόνο επιδεικνύοντας την ακαδημαϊκή τους ταυτότητα. Η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου , όπως αυτή οριζόταν στο ν. Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου, έρχεται να πάρει κυριολεκτικά σάρκα και οστά. Ο ρόλος των σεκιούριτι όμως δεν θα περιορίζεται στο “φακέλωμα” των φοιτητών, αλλά πολύ περισσότερο, στην πάταξη των “αποκλίνουσων” συμπεριφορών και πρακτικών. Τέτοιες μπορεί να θεωρούνται η συνδικαλιστική δράση, η διεξαγωγή πολιτικών-πολιτιστικών εκδηλώσεων και κυρίαρχα η υλοποίηση των αποφάσεων των γενικών συνελέυσεων (άλλωστε και η πρόταση του Φορτσάκη για κατάργηση των συλλογικών διαδικασιών την ίδια στόχευση δεν εξυπηρετεί;). Σε όλα τα παραπάνω, έρχεται να προστεθεί η πρόταση του γραμματέα της Ν.Δ. , Ανδρέα Παπαμιμίκου, για την εγκατάσταση ενός “αστυνομικού επιτρόπου” μέσα σε κάθε σχολή, μέτρο που είχε υιοθετηθεί επί χούντας. Η πρόταση αυτή για “αστυνομικό επίτροπο” εντάσσεται στη λογική της πανεπιστημιακής αστυνομίας, κάτι για το οποίο χρόνια τώρα παλεύει η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ μέσα στις σχολές με εξαιρετική επιτυχία.

Έχει, όμως, μία αξία να δούμε γιατί το ζήτημα του ασύλου απασχόλησε τόσο πολύ τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που προσπάθησε να προωθήσει ο εκάστοτε υπουργός Παιδείας. Όλη αυτή η εμμονή να καταργηθεί το άσυλο είχε και έχει έναν και μόνο σκοπό : την μετατροπή του Πανεπιστημίου σε αποστειρωμένο χώρο αποστήθισης και εξέτασης , όπου οποιαδήποτε συλλογική διαδικασία και διεκδίκηση θα απαγορεύεται δια ροπάλου. Για να μάθει μία ολόκληρη γενιά να επιλέγει τον ατομικό -έναντι του συλλογικού- δρόμο, να κλείνει τα μάτια μποστά στην κοινωνική καταστροφή και την οικονομική εξαθλίωση, να δουλεύει περισσότερο για να αμοίβεται λιγότερο και , σε τελική ανάλυση, να τρομοκρατείται, να πειθαρχείται, να φιμώνεται.

Εμείς διεκδικούμε ένα πανεπιστήμιο δημόσιο, δωρεάν και δημοκρατικό εντός τους οποίου οι φοιτητές θα μαθαίνουν κυρίαρχα τι σημαίνει συλλογικός δρόμος, αντίσταση και αλληλεγγύη. Ένα πανεπιστήμιο μέσα στο οποίο θα μπορούν να εκφράζονται και να δρουν ελεύθερα χωρίς να φοβούνται και να τρομοκρατούνται. Διεκδικούμε την παραμονή των φυλάκων και την απόσυρση των security από κάθε χώρο ασύλου. Για να μπορέσει ξανά η νεολαία να ζήσει ελεύθερα.

Ριζοσπαστική Αριστερή Συσπείρωση

σχήμα της

Ενιαίας Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης