Να σας συστήσουμε τα δίδακτρα

Και αλλάζει η κυβέρνηση, αλλάζει και η εκπαίδευση. Χορτάσαμε υπουργούς, ο καθείς και με ένα διαφορετικό όραμα για την Παιδεία. Με όλα αυτά τα οράματα, βέβαια, να έχουν για κοινό παρονομαστή την ίδια την καταστροφή της Παιδείας και αποτέλεσμα τη σημερινή κατάσταση των Ιδρυμάτων. Οι ελλείψεις, που γνώρισαν και γνωρίζουν τα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα της χώρας μας είναι, εν πολλοίς, γνωστές (λόγου χάρη σε εγκαταστάσεις, σε ανθρώπινο δυναμικό αλλά και παροχές όπως η σίτιση και η στέγαση έχουν γνωρίσει πολλά σκαμπανεβάσματα). Το προβληματικό σημείο, όμως, για τις ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας των τελευταίων ετών, δεν είναι ότι η κρατική χρηματοδότηση ολοένα και μειώνεται και έχει φέρει τα Ιδρύματα σε λειτουργικό αδιέξοδο, αλλά το γεγονός ότι τα ελληνικά Πανεπιστήμια δεν είχαν (και δεν έχουν) ακόμα εναρμονιστεί (πλήρως) με την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και τις ευρωπαϊκές κατευθύνσεις για την εκπαίδευση (βλ. συνθήκη Μπολόνια).

Το Υπουργείο Παιδείας, λοιπόν, και οι αγαστοί συνεργάτες του, δηλαδή Συμβούλια Ιδρύματος, Σύγκλητοι, Πρυτάνεις και φυσικά καθεστωτικές παρατάξεις (ΔΑΠ, ΠΑΣΠ) θεωρούν ότι όλες οι πληγές θα γιάνουν αν μοιάσουμε (από τη μία μέρα στην άλλη μάλλον) στο Κέιμπριτζ ή τη Σορβόννη. Και πώς θα γίνει αυτό; Μα, φυσικά, μέσω μιας εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, που θα προβλέπει εκχώρηση στην ιδιωτική πρωτοβουλία πολλών λειτουργιών του πανεπιστημίου, εντατικοποίηση των σπουδών και πλήρη εξατομίκευση (βλ. διάσπαση πτυχίων-εισαγωγή πιστωτικών μονάδων και ατομικού φακέλου προσόντων), που φυσικά θα συνεπάγεται και εξατομίκευση στην αγορά εργασίας (bye bye συλλογικές συμβάσεις εργασίας).

Σε αυτό, το σημείο να σας συστήσουμε και τα δίδακτρα! Μπορεί να τα έχετε απλώς ακουστά και να θεωρείτε ότι, εφόσον φοιτάτε σε ένα δημόσιο πανεπιστημιακό ίδρυμα, δε θα χρειαστεί και να τα γνωρίσετε. Κι όμως, κάνετε μεγάλο λάθος! Η συζήτηση γύρω από αυτά έχει ξεκινήσει ήδη από το 2011, αλλά εδώ και κάποιους μήνες έχουν αρχίσει να επιβάλλονται στο επίπεδο των μεταπτυχιακών, σαν αντιστάθμισμα στη μεγάλη υποχρηματοδότηση. Στο Τμήμα μας το ΠΜΣ Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών έχει δίδακτρα ύψους 1700 ευρώ, το ΠΜΣ Δημοσίου Δικαίου και Δημόσιας Πολιτικής 700 ευρώ και το ΠΜΣ Πολιτικής Επιστήμης και Κοινωνιολογίας 440 ευρώ ετησίως (με την ελάχιστη διάρκεια φοίτησης να είναι 2 έτη). Ίδια τύχη είχαν και πολλά μεταπτυχιακά προγράμματα άλλων σχολών, όπως για παράδειγμα της Νομικής και του Οικονομικού.

Και τελικά πού είναι το δημόσιο, δωρεάν και δημοκρατικό πανεπιστήμιο; Με την επιβολή διδάκτρων να γίνεται εν μέσω καλοκαιριού και εν κρυπτώ από τους φοιτητές; Με το κράτος και τους φορείς του να αποποιούνται των ευθυνών τους και να μετακυλύουν το βάρος του λειτουργικού κόστους των Ιδρυμάτων στους φοιτητές και στις οικογένειές τους; Κανένας φοιτητής δε θα καλύψει από τη τσέπη του τη μείωση που υπέστη η χρηματοδότηση για την παιδεία (από 40 εκατομμύρια το 2009 έπεσε μόλις στα 9 εκατ. το 2015). Την ίδια στιγμή που οι οικογένειές μας έχουν υποστεί τεράστιες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις και καταβάλλουν υψηλότατη φορολογία. Οι ίδιες πολιτικές που σχεδόν αχρήστευσαν τα πτυχία μας και έκαναν απαραίτητα τα μεταπτυχιακά, οι ίδιες πολιτικές τώρα επιβάλλουν δίδακτρα σε αυτά, με στόχο να καλυφθούν τα κενά της χρηματοδότησης.

Για να μην επιτρέψουμε να καταπατηθεί ο δημόσιος χαρακτήρας της εκπαίδευσης, για να μην επιτρέψουμε σε κανέναν να καθορίσει το μέλλον μας χωρίς εμάς, για να μην επιτρέψουμε την περαιτέρω υποβάθμιση των Ιδρυμάτων , όλες και όλοι στη διεκδίκηση όσων μας αξίζουν συλλογικά και δυναμικά…

Ριζοσπαστική Αριστερή Συσπείρωση
σχήμα της
Ενιαίας Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης