26 Οκτ 2007

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ... ΤΕΛΟΣ


Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ έβαλαν στο επίκεντρο της πολιτικής, για καθαρά προεκλογικούς λόγους, το ζήτημα της προστασίας του περιβάλλοντος σε μία προσπάθεια να συγκαλύψουν τις τραγικές τους ευθύνες για την ανυπολόγιστη καταστροφή των φυσικών πόρων της χώρας.
Δύο μήνες μόλις μετά τις πυρκαγιές και ήδη η Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου υπέγραψε συμφωνία με το Δήμο Ζαχάρως με την οποία ο Δήμος καλείται να παραχωρήσει για αξιοποίηση σε ιδιώτες περίπου 2.500 στρέμματα στην παραλία της Ζαχάρως από το (καμένο) Δάσος του Καϊάφα μέχρι το Γιαννιτσοχώρι, όπου οι τελευταίοι θα κληθούν να κατασκευάσουν τουριστικές εγκαταστάσεις ‘ήπιας’ μορφής. Φυσικά κανείς δεν θυμήθηκε τις δεσμεύσεις για αναδάσωση των καμένων εκτάσεων, ούτε το γεγονός ότι μεγάλο κομμάτι της εν’ λόγω έκτασης εντάσσεται στο σχέδιο Νatura για την προστασία των φυσικών πόρων. Η καταστροφή του περιβάλλοντος στο βωμό των οικονομικών συμφερόντων και της υποτιθέμενης ανάπτυξης δεν σταματά εκεί... Ένα μόλις μήνα μετά την παρέμβαση εισαγγελέα για την καταστροφή της λίμνης Κορώνειας από τα απόβλητα των γύρω βιομηχανιών ( ο κρατικός μηχανισμός είχε παραβλέψει σωρεία καταγγελιών ήδη από το 2002 ) και ενώ σε λίγες μέρες συνεδριάζει το Συμβούλιο της Επικρατείας για τέταρτη φορά προκειμένου να αποφανθεί για το φράγμα του Αχελώου, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Σουφλιάς θέλησε να ικανοποιήσει τα μικροπολιτικά του συμφέροντα στη Θεσσαλία. ‘Ετσι λοιπόν, δήλωσε ότι το φράγμα θα λειτουργήσει κανονικά μέσα στο χρόνο, χωρίς να έχει ακόμη λυθεί το ζήτημα της μετεγκατάστασης των κατοίκων της Μεσοχώρας, των οποίων το χωριό θα βυθιστεί, και χωρίς να έχουν ακόμη προβλεφθεί ήδη εκτεταμένες καταστροφές στο περιβάλλον της περιοχής. Όλα αυτά για ένα έργο το οποίο δεν θα εξυπηρετήσει το σκοπό για τον οποίο φτιάχτηκε για παραπάνω από 10 χρόνια! Θα γίνει δηλαδή μια ανυπολόγιστης έκτασης περιβαλλοντική καταστροφή ( για να μην αναφέρουμε τα δισεκατομμύρια που δαπανήθηκαν τόσο στις μίζες όσο και στην κατασκευή του έργου ) για να εξυπηρετηθούν τα οικονομικά και πελατειακά συμφέροντα αντίστοιχα κάποιων μεγαλοεργολάβων και των υπουργών ΠΕΧΩΔΕ των τελευταίων τεσσάρων κυβερνήσεων. Η μόλυνση του Ασωπού, οι ανεξέλεγκτες χωματερές και η ρύπανση που προκαλούν οι μεγάλες μονάδες παραγωγής ρεύματος της Δ.Ε.Η. είναι ακόμη μερικά δείγματα της “περιβαλλοντικής” πολιτικής που ακολουθούν με συνέπεια εδώ και χρόνια οι κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της Ν.Δ.! ‘Αρρηκτα συνδεδεμένη με τα παραπάνω είναι και η προσπάθεια αναθεώρησης του αρ.24 του Συτάγματος, (παρά το τεράστιο μέγεθος καταστροφής, η κυβέρνηση επιμένει στην αναθεώρηση ενός άρθρου που προστατεύει τα δάση...), που δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα σχέδιο με στόχο την οικοπεδοποίηση μεγάλων εκτάσεων δασικού πλούτου. Πολύ απλά, πίσω από κάθε καμμένη έκταση οι επιχειρηματίες βλέπουν μια νέα επενδυτική ευκαιρία... ‘Ισως τελικά δεν είναι τόσο τυχαία η προσπάθεια για την αναβάθμιση της αξίας της γης κατά μήκος των «μεγάλων οδικών αξόνων» (όπως η Ιόνια οδός)... Και όλα αυτά σε βάρος του βιοτικού μας επιπέδου και της υγείας μας, στα πλαίσια μιας κοινωνίας ολοένα και πιο απομακρυσμένης από τη φύση, ‘υποταγμένης’ στο κυνήγι μιας υποτιθέμενης οικονομικής ανάπτυξης σε κάποιους οικονομικούς πίνακες της Eurostat που όμως ποτέ δεν πρόκειται να έρθει, από ένα σύστημα που ενδιαφέρεται για τον πλουτισμό των λίγων σε βάρος των πολλών…

Ρ.Α.Σ. - Ε.Α.Α.Κ