24 Ιαν 2012

Τι είναι τα Συμβούλια Διοίκησης (διάλυσης) των Πανεπιστημίων;

Το συμβούλιο διοίκησης θα αποτελείται από 7 πανεπιστημιακούς, 6 εξωπανεπιστημιακούς (managers!, στελέχη επιχειρήσεων, εγκάθετους του υπουργείου) και 1 φοιτητή κομπάρσο, ο οποίος θα εκλέγεται από ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο. Το όργανο αυτό θα συγκεντρώνει όλες τις διοικητικές, οικονομικές και ακαδημαϊκές αρμοδιότητες ασκώντας εξουσία στα πρότυπα των ξένων πανεπιστημίων αποτελώντας το μακρύ χέρι της κυβέρνησης και της αγοράς μέσα στο πανεπιστήμιο.


Είναι καινούργια διοικητικά όργανα, πολύ πιο ευέλικτα (με αρνητική έννοια καθώς δεν χρήζουν ανάγκης φοιτητικού ελέγχου ) και αυταρχικά (ακριβώς διότι οι φοιτητές δεν έχουν λόγο) που αντικαθιστούν τα υπάρχοντα διοικητικά όργανα όπως η Σύγκλητος και τα Τμήματα στα οποία είχαν πολύ μεγαλύτερη εκπροσώπηση οι φοιτητές.


Βασικός στόχος του συμβουλίου διοίκησης είναι η εφαρμογή του εκτρωματικού νόμου Διαμαντοπούλου και η διαμόρφωση του νέου πανεπιστημίου, που βάση των αναγκών των επιχειρήσεων θα παράγει το νέο μοντέλο ευέλικτου, πειθήνιου και αναλώσιμου εργαζομένου που επιτάσσει η εποχή του μνημονίου. Θα καθορίζει λοιπόν τα προγράμματα σπουδών με κατεύθυνση τη διάλυση των πτυχίων και την αντικατάστασή τους από τον ατομικό φάκελο προσόντων, ενώ ταυτόχρονα θα παρεμβαίνει στον τρόπο φοίτησης εντατικοποιώντας τους ρυθμούς σπουδών.


Στο νέο αυτό αυταρχικό Πανεπιστήμιο δεν θα χωράει η δημοκρατία των Γενικών Συνελεύσεων και οι μαζικές παραστάσεις σε Τμήματα και Συγκλήτους, ακόμα και η συνδικαλιστική δράση με σκοπό την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των αναγκών μας. Δεν θα χωρούν οι αγωνιστικές και οι ριζοσπαστικές πρακτικές που ως τώρα υιοθετεί το φοιτητικό κίνημα.


Τα Συμβούλια Διοίκησης λοιπόν είναι η καταστροφή του μέλλοντος μας και ΕΙΝΑΙ ΑΙΤΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ!!!

15 Ιαν 2012

Απάντηση στην αβάσιμη καταγγελία της ΑΡ. ΕΝ.

Σύμφωνα με την καταγγελία που έβγαλε η ΑΡ.ΕΝ 12/1 για την δήθεν απόκρυψη του Δ.Σ από το Φοιτητικό Σύλλογο του Πολιτικού, που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 9/1 απαντάμε ως ΡΑΣ ΕΑΑΚ ότι παρευρέθηκαν στο Δ.Σ. όλες οι πολιτικές δυνάμεις που βρίσκονταν στη σχολή από το πρωί ΡΑΣ-ΕΑΑΚ, ΠΑΣΠ, ΠΚΣ, ΔΑΠ. Η ΠΚΣ κατέβασε πρόταση για τη διεξαγωγή Γενικής Συνέλευσης στις 12/1 η όποια υπερψηφίστηκε από την ΠΑΣΠ, ΜΑΣ και ΡΑΣ ΕΑΑΚ. Ασφαλώς η ΔΑΠ δεν ψήφισε για τη διεξαγωγή Γενικής Συνελεύσεις ακολουθώντας για μια ακόμα φορά την τακτική της υπονόμευσης όποιας προσπάθειας κινητοποίησης του φοιτητικού συλλόγου. Η ΑΡ.ΕΝ έλειπε από τη σχολή και δεν υπήρχε έτσι τρόπος επικοινωνίας των άλλων δυνάμεων μαζί της. Καθώς το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μας, έχει απαρτία και χωρίς την συμμετοχή της ΑΡ.ΕΝ., εφόσον δεν έχει έδρα, η διαδικασία κύλησε χωρίς κανένα πρόβλημα. Έτσι οι ισχυρισμοί της για το ότι δεν γνώριζε η ίδια τη διεξαγωγή Δ.Σ είναι αβάσιμη καθώς είναι καθαρά δική της ευθύνη να είναι στη σχολή και να ενημερώνεται για τις διαδικασίες του φοιτητικού συλλόγου! Οι ευθύνες βαραίνουν τους ίδιους και μόνο αυτούς.

Όσον αφορά τον ισχυρισμό της ΑΡ.ΕΝ για το ότι δεν έγινε ανοιχτό το ΔΣ εμείς ως ΡΑΣ-ΕΑΑΚ έχουμε πάγια τοποθέτηση ότι όλες οι διαδικασίες του συλλόγου (Δ.Σ., Γ.Σ.) πρέπει να είναι ανοιχτές προς όλα του τα μέλη και να συμμετέχουν σε αυτές όσο το δυνατόν περισσότεροι φοιτητές έτσι ώστε να εκτίθενται όλες οι πολιτικές αντιλήψεις, να είναι όσο το δυνατόν πιο δημοκρατικές οι αποφάσεις και να μην γίνονται μαζέματα παραγόντων των παρατάξεων. Παρόλα αυτά, αυτή τη φορά δεν έγινε ανοιχτό Δ.Σ, που παρεμπιπτόντως η ΡΑΣ-ΕΑΑΚ εισήγαγε για πρώτη φορά, διότι ήταν ένα πολύ τεχνικό ζήτημα που λόγω στενού χρονικού περιθωρίου (Δευτέρα με Πέμπτη) έπρεπε να αποφασιστεί άμεσα από το Δ.Σ. η διεξαγωγή Γενικής Συνέλευσης.

Εμείς ως ΡΑΣ- ΕΑΑΚ έχουμε πάγια τον στόχο της δημοκρατικής αναβάθμισης όλων των διαδικασιών του Φοιτητικού Συλλόγου και οι δυνάμεις μας πρωτοστατούν εδώ και χρόνια σε αυτό το στόχο! Για μας ο σύλλογος και οι διαδικασίες πρέπει να είναι ζήτημα όλων των φοιτητών και όχι κάποιων “πεφωτισμένων” συνδικαλιστών γι' αυτό και ήταν για μας πάρα πολύ σημαντικό να γίνει άμεσα και χωρίς γραφειοκρατικές καθυστερήσεις ένα Διοικητικό Συμβούλιο που θα καλούσε το Σύλλογο σε Γενική Συνέλευση, την πιο αμεσοδημοκρατική του διαδικασία, ώστε να αποφασίσει για τα ζητήματα που μας αφορούν όλους (περικοπή συγγραμμάτων, εφαρμογή του νόμου Διαμαντοπούλου, συμμετοχή στην απεργία στο πλάι των εργαζόμενων).

Καλούμε λοιπόν τους συναδέλφους απ' την ΑΡ.ΕΝ να σταματήσουν να επιρρίπτουν τις ευθύνες για τις δικές τους ελλειμματικές στις υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις του συλλόγου, για μικροπολιτικούς λόγους και να κάνουν πιο ενωτικά βήματα για να αγωνιστούμε όλοι μαζί για να ανατρέψουν όσους μας κλέβουν το μέλλον, τους πραγματικούς μας εχθρούς:την συγκυβέρνηση, την ΕΕ και το ΔΝΤ! Για παράδειγμα να συμμετάσχουν στις παραστάσεις διαμαρτυρίας για την περικοπή των συγγραμμάτων στον πρόεδρο του Τμήματος απ' τις οποίες απείχαν! Ο σύλλογός και οι διαδικασίες του δεν δημιουργήθηκαν για τα μικροπολιτικά παιχνίδια των παρατάξεων αλλά για να μπορούν οι φοιτητές να παλεύουν και να κατοχυρώνουν συλλογικά ένα πιο δίκαιο παρόν και ένα καλύτερο μέλλον!


12 Ιαν 2012

ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ: Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ...

Για την πραξικοπηματική κυβέρνηση Παπαδήμου αυτός θα είναι ο χρόνος που θα συνεχίσει αδιάκοπη ό,τι το ΠΑΣΟΚ δεν μπόρεσε να κάνει μόνο του, την επίθεση σε κάθε λαϊκή κατάκτηση, στους μισθούς, τις συντάξεις, την υγεία, την παιδεία, τον πολιτισμό! Και οι τελευταίες αυταπάτες ότι αυτή θα είναι μια κυβέρνηση “εθνικής σωτηρίας” πια καταρρέουν όταν η μάλιστα η πρώτη κίνηση της κυβέρνησης “σωτηρίας” ήταν η ψήφιση ενός προϋπολογισμού της πείνας για τον ελληνικό λαό! Την ίδια στιγμή λοιπόν που το 71,1% του προϋπολογισμού (120,9δις) πηγαίνει για τόκους, χρεολύσια και για την ενίσχυση των τραπεζών, οι δαπάνες για το ΝΑΤΟ αυξάνονται κατά 16,8% και για το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη κατά 4,4% και μόλις το 11,4% των δαπανών (19,4δις) αφορούν μισθούς και συντάξεις και 10,1% (17,1δις) προορίζονται για παιδεία, υγεία, ασφαλιστικά ταμεία, συγκοινωνίες. Καθόλου τυχαίο δεν είναι άλλωστε ότι σε αυτήν την κυβέρνηση συμμετέχουν οι δυνάμεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ που είναι οι ίδιες που ψήφισαν και τον εκτρωματικό νόμο Διαμαντοπούλου! Είναι οι δυνάμεις που έχουν χρέος να βάλουν τον ελληνικό λαό να πληρώσει τα χρέη του κεφαλαίου στις ευρωπαϊκές τράπεζες, είναι οι δυνάμεις που μαζί με την ΕΕ και το ΔΝΤ σπρώχνουν έναν ολόκληρο λαό στη φτώχεια για να κερδίσουν οι χρηματοπιστωτικοί όμιλοι!

Η Υπουργός Παιδείας συναντήθηκε με τους πρυτάνεις και εκβιάζει ότι αν δεν συγκροτηθούν τα νέα συμβούλια διοίκησης που προβλέπει ο νόμος μέχρι το τέλος του μήνα, θα σταματήσει την χρηματοδότηση των Ιδρυμάτων. Η συγκρότηση των συμβουλίων διοίκησης πρέπει να είναι αιτία πολέμου για τους φοιτητικούς συλλόγους το επόμενο διάστημα! Τα αυταρχικά Συμβούλια Διοίκησης θα είναι η ραχοκοκαλιά του νόμου-έκτρωμα και θα είναι η κίνηση μάτ της υπουργού προκειμένου να βάλει εγκάθετους του υπουργείου στη διοίκηση του Παν/μιου και ανενόχλητοι πια απ’ τις αντιδράσεις των φοιτητών να εφαρμόσει στο σύνολο του αυτόν τον νόμο που διαλύει το δημόσιο-δωρεάν και δημοκρατικό χαρακτήρα του Παν/μιου που με αγώνες έχει κατακτηθεί!

Οι προθέσεις της Υπουργού είναι προφανείς... Στην επαρχία, έχουν κλείσει όλες οι λέσχες σίτισης, τα δωρεάν συγγράμματα είναι ήδη σε όλες τις σχολές κατά πολύ μειωμένα! Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των εστιών οι οποίες μετά την κατάργηση του ΕΙΝ από 1/1/2012 περνάνε στη δικαιοδοσία των ιδρυμάτων τα οποία όμως δεν έχουν κονδύλια για να τις λειτουργήσουν. Έτσι είτε αυτές θα κλείσουν, είτε θα μπουν ενοίκια περνώντας σε ιδιώτες κλπ. Ακριβώς πάνω σε αυτή τη λογική και με αφορμή την υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων πάρα πολλοί εργαζόμενοι στα ιδρύματα, μετά την περικοπή των μισθών τους, αντιμετωπίζουν την απειλή της απόλυσης είναι προφανές ότι η Υπουργός ονειρεύεται τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ λιγότερο δημόσια, λιγότερο δωρεάν και τελικά καθόλου πανεπιστήμια!

και εμείς τί κάνουμε?


Απέναντι σε όλα αυτά, στην διάλυση του παρόντος και του μέλλοντος της γενιάς μας, δεν μπορούμε να μείνουμε αμέτοχοι. Το δρόμο μας δείχνει ο ηρωικός αγώνας των χαλυβουργών και των απεργών στο ΑΛΤΕΡ! Ο ανυποχώρητος, ενωτικός, συλλογικός αγώνας μπορεί να είναι η μόνη απάντηση στο μέλλον που ετοιμάζουν για μας χωρίς εμάς! Οι φοιτητές πετύχαμε ήδη μία νίκη όταν με τις κινητοποιήσεις μας του Σεπτέμβρη πετύχαμε ο νέος νόμος-έκτρωμα να μην έχει ακόμα εφαρμοστεί. Συγχρόνως στο Πολιτικό μετά από παραστάσεις διαμαρτυρίας στο πρόεδρο κερδίσαμε την δέσμευση του να επεξεργαστεί προτάσεις για να μην πληρώσουμε κανένα απ' τα συγγράμματα που έχουν περικοπεί! Σε αυτούς τους καιρούς και η πιο μικρή νίκη είναι σημαντική και μας διδάσκει ότι μόνο οι συλλογικοί αγώνες μπορούν να νικούν!

Ο αγώνας για ένα δημόσιο- δωρεάν πανεπιστήμιο είναι υπόθεση όλων μας! Καλούμε το σύλλογο να πάρει αποφάσεις έτσι ώστε σε συντονισμό με τους άλλους συλλόγους του:


Α) να διεκδικήσει απ' τον αντιπρύτανη οικονομικών, να καλυφθούν απ' τα κληροδοτήματα του Ιδρύματος τα δωρεάν συγγράμματα που έχουν περικοπεί!


Β) να μην επιτρέψει ΜΕ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΙΔΡΥΜΑ την διεξαγωγή εκλογών για τα αυταρχικά Συμβούλια Διοίκησης.

11 Ιαν 2012

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΚΑΤΕΒΩ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ?

Ο περασμένος χρόνος σημαδεύτηκε απ' την τεράστια εισβολή του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο! Με πρωτόγνωρο τρόπο εργαζόμενοι και νεολαία αγωνίστηκαν ηρωικά όλο το προηγούμενο διάστημα ενάντια στην πολιτική που καταστρέφει τις ζωές μας και τον τόπο μας. Από το κίνημα των πλατειών μέχρι τις καταλήψεις δημοσίων κτηρίων, από τις δύο τεράστιες σε συμμετοχή 48ωρες απεργίες ως τις τρομερές ανυποχώρητες σε διάρκεια κλαδικές απεργίες, από τα κινήματα ανυπακοής στα χαράτσια ως τις μαθητικές και φοιτητικές καταλήψεις, ο λαός μας όλη τη χρονιά που πέρασε έδωσε μία τεράστια μάχη που μας διδάσκει την αξιοπρέπεια, την αποφασιστικότητα, το πείσμα και την επιμονή! Οι απεργοί στην Ελληνική Χαλυβουργία και στον ALTER, στην Ελευθεροτυπία, στο ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΣ cosmetics, στη ΛΟΥΚΙΣΣΑ και σε πολλούς άλλους χώρους μας δείχνουν ότι η φλόγα που άναψαν στην κοινωνία οι κινητοποιήσεις των πλατειών, οι φοιτητικές καταλήψεις, οι τεράστιας έκτασης πανεργατικές απεργίες είναι ακόμα ενεργή! Μας δείχνει ότι υπάρχουν κάποιοι που δεν λυγάνε απέναντι στην ταξική αδικία και τις απειλές, που νικάνε το φόβο και το προσωπικό τους κόστος, που δίνουν το παράδειγμα για κάθε συλλογικό φορέα αλλά και για κάθε εργαζόμενο και νεολαίο αυτής της χώρας να μην σκύψει το κεφάλι και να συνεχίσει να αγωνίζεται για την συνολική ανατροπή, για ένα καλύτερο μέλλον! Το να σταθούμε στο πλάι όλων των απεργών είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε...

Όμως για να αποκτήσει το κίνημα μια νικηφόρα προοπτική πρέπει να σταματήσει να είναι απλά κίνημα αλληλεγγύης και διαμαρτυρίας και να γίνει πραγματικά διεκδικητικό και νικηφόρο. χρειάζεται λοιπόν ένα ολοκληρωμένο αντιπρόταγμα που θα μπορέσει να έρθει αντιπαραθετικά στο μονόδρομο που επιβάλλει η κυβέρνηση, η ΕΕ και το ΔΝΤ.


Και τί θα κάνουμε με αυτό το άτιμο το χρέος?

Αναγκαία προϋπόθεση για να μπορέσει να ανασάνει η κοινωνία είναι η στάση πληρωμών και η διαγραφή του χρέους. Το δημοσιονομικό χρέος δεν χρειάζεται να το πληρώσουμε διότι είναι επαχθές και παράνομο, καθώς ο ελληνικός λαός ούτε συνέβαλλε στην δημιουργία του ούτε καρπώθηκε κανένα όφελος από τα λεφτά που δανείζονταν επι δεκαετίες οι πολιτικοί. Ακόμα δε, και αν αυτό δεν ίσχυε, και πάλι το χρέος της Ελλάδας είναι παράνομο καθώς είναι προιόν διεθνούς τοκογλυφίας και αποτελείται από πανωτόκια των πανωτοκίων. Ο λαός δε χρωστά σε κανένα, καθώς το χρέος δε δημιουργήθηκε για να εξυπηρετήσει το λαό, αλλά το πολιτικό σύστημα και το διεθνές και εγχώριο κεφάλαιο.

Και μετά?

Απαραίτητη λοιπόν είναι και η πολιτική ρήξη και με τους φορείς αυτής της πολιτικής, είτε αυτός λέγεται ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Ντόρα ή ΛΑΟΣ, είτε είναι η ΕΕ και το ΔΝΤ. Ο μύθος για την «Ευρώπη των λαών» είναι μια τεράστια απάτη και μέρα με τη μέρα γίνεται όλο και πιο εμφανής ο πραγματικός ρόλος της ΕΕ. Η δέσμευση οικονομιών διαφορετικών ταχυτήτων σε ένα ενιαίο νόμισμα είναι ένας ακόμα τρόπος να δημιουργούν «δυνατούς» και «αδύναμους» λαούς, με τους εργαζόμενους τελικά να καλούνται να πληρώσουν τις προσταγές των τραπεζών.

Οι δύο παραπάνω άξονες όμως για να μπορέσουν να δώσουν μια λύση στα προβλήματα μας πρέπει να συνδυαστούν με ριζική αλλαγή του τρόπου με τον οποίο παράγεται και εφαρμόζεται η πολιτική σε αυτόν τον τόπο. Ριζική αναδιανομή του πλούτου, εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των βασικών πυλώνων της οικονομίας, καθώς και δήμευση της περιουσίας της Εκκλησίας είναι μόνο μερικά βήματα σε μία κατεύθυνση που θα εξασφαλίσει καλύτερες μέρες για τον ελληνικό λαό. Κάθε επιχείρηση που βάζει λουκέτο πρέπει να ξανανοίγει κάτω από τον έλεγχο των εργαζομένων.

Η απάντηση στον ατομικό δρόμο που μας επιβάλλουν πρέπει να είναι η κοινωνική αλληλεγγύη και σε κάθε χώρο η μάχη να δίνεται μέσα από μαζικές συνελεύσεις! Στο σύστημα που μας θέλει ακίνδυνες μονάδες, απαντάμε πως όλοι μαζί δε θα επιτρέψουμε την καταπάτηση των δικαιωμάτων μας προς όφελος των λίγων! Γιατί στα ψευτοδιλήμματα τους ο λαός πρέπει και μπορεί να απαντήσει!


ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΤΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 17 ΓΕΝΑΡΗ