30 Απρ 2017

Η Πρωτομαγια δεν ειναι αργια, ειναι απεργια

Όπως στο Σικάγο το 1886 η αμερικανική εργατική τάξη πάλεψε για το λεγόμενο οχτάωρο (8 ώρες δουλειά, 8 ώρες διασκέδαση, 8 ώρες ανάπαυση), έτσι και σήμερα καλούμαστε να παλέψουμε για το αυτονόητο δικαίωμα στη ζωή και δουλειά με αξιοπρέπεια.  Όπως τότε, έτσι και σήμερα καλούμαστε να παλέψουμε ενάντια στο μνημονιακό καθεστώς, τα μέτρα που επιβάλλονται στον κόσμο της εργασίας, το κόφτη σε μισθούς και συντάξεις. Σήμερα η μάχη δύνεται ενάντια στη διεύρυνση των φορολογούμενων στρωμάτων με τη νέα μείωση του αφορολόγητου, το ασφαλιστικό νομοσχέδιο και την επιβολή υψηλότατων εισφορών στους ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους, το νέο εργασιακό νομοσχέδιο και την απελευθέρωση απολύσεων, την απαγόρευση επί της ουσίας της απεργίας και την κατάρρευση του κατώτατου μισθού για τους «νέους και άπειρους» εργαζόμενους.

Εν έτη 2017, η νεολαία ως κοινωνική κατηγορία, βιώνει στο σύνολο της την επίθεση που δέχεται από την ασκούμενη πολιτική. Είτε μιλάμε για τους νέους εργαζόμενους, είτε για τους φοιτητές που δουλεύουν παράλληλα για να καταφέρουν να «βγάλουν» τη σχολή, είτε για όλους εκείνους που προσβλέπουν στην εύρεση θέσης εργασίας στο αντικείμενο σπουδών τους με την απόκτηση πτυχίου Πανεπιστημίου, όπως προέβλεπε το προηγούμενο κοινωνικό συμβόλαιο, η νεολαία στο σήμερα παρακολουθεί αμήχανα το χτύπημα πρώτα στην καθημερινότητά της, αλλά κυρίως στην προσδοκία της. Η κατάσταση που διαμορφώνεται αυτή τη στιγμή στο Πανεπιστήμιο με τα νέα μέτρα Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, περιγράφει την αποστοίχιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων από το πτυχίο, τη διάσπαση του ενιαίου πτυχίου (που ορίζει την ενιαία κατοχύρωση στο χώρο εργασίας μετέπειτα και τη δυνατότητα ενιαίων διεκδικήσεων των εργαζομένων ενός κλάδου) και την αντικατάστασή του από τον ατομικό φάκελο προσόντων (βλ. κατοχύρωση διδακτικής επάρκειας στο πολιτικό ως επιλογής, βλ. επιβολή «κλάσεων» μηχανικών στις πολυτεχνικές). Όλα αυτά έρχονται να συμπληρωθούν από την πολυδιάσπαση του γνωστικού αντικειμένου στο μεταπτυχιακό (βλ. ενιαίο μεταπτυχιακό Νομικής με 13 διαφορετικές κατευθύνσεις), η οποία εισάγεται και στο προπτυχιακό για την ανάλογη σύνδεση μεταξύ τους, και που εισάγει επί της ουσίας τη λογική της συνεχούς εξειδίκευσης ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες της αγοράς εργασίας. Ο απόφοιτος μέσα από αυτή τη διαδικασία μαθαίνει ότι πρέπει να είναι προσαρμοσμένος στις υπάρχουσες ανάγκες της παραγωγής, και μέσα από το καθεστώς δια βίου μάθησης να καθίσταται ευέλικτος στις αλλαγές που προκύπτουν.

Σε αυτό το τοπίο η αναδιάρθρωση στο πανεπιστήμιο εκτυλίσσεται παράλληλα με την αναδιάρθρωση στην εργασία. Η προσπάθεια του κράτους για εμπέδωση στους απόφοιτους του Πανεπιστημίου η ανάγκη προσαρμοστικότητας και ευελιξίας συμπληρώνεται από το καθεστώς που ήδη υπάρχει και κοντεύει να μονιμοποιηθεί, της προσωρινής, ευέλικτης εργασίας ειδικά για τους νέους εργαζομένους. Στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων εδραιώθηκαν οι ολιγόμηνες συμβάσεις εργασίας, η ατομική σύμβαση και το καθεστώς τρομοκρατίας εντός κάθε χώρου εργασίας από τους εργοδότες που υπενθυμίζουν στους υπαλλήλους τους τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, ώστε να διασφαλιστεί ότι δε θα υπάρξει καμία αναταραχή εντός του εργασιακού χώρου, όσες αυθαιρεσίες κι αν διαπράξει ο εργοδότης ( απλήρωτες υπερωρίες, καθυστέρηση πληρωμών, αναίτιες απολύσεις).

Όλα όσα βλέπουμε στις τηλεοράσεις στους τίτλους των ειδήσεων, όλα όσα ακούμε από φίλους και γνωστούς, όλα όσα βιώνουν οικογένεια και συγγενείς είναι πραγματικά,  είναι γύρω μας και έρχονται καταπάνω μας. Χρέος και καθήκον μας να μην κάνουμε πως δε τα βλέπουμε, να μη τα βιώνουμε μέσω του ολοένα και μεγαλύτερου και καθημερινού άγχους της νέας γενιάς μπροστά στο θολό μέλλον που της ετοιμάζουν.

Χρέος στο Σικάγο, στους αγώνες των εργατών και εργατριών ανά τα χρόνια.
Όρκος στη ζωή που τους ετοιμάζουμε εμείς. 


ΜΟΥΣΕΙΟ (Λ. Πατησίων), 11:00 π.μ. , με το ανεξάρτητο μπλοκ των Φοιτητικών Συλλόγων.