6 Φεβ 2011

ΚΑΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ


Με αφορμή την άφιξη των 300 μεταναστών απεργών πείνας στην Νομίκη άρχισε μία ενορχηστρωμένη επίθεση στο παν/μιακό άσυλο από κυβέρνηση, ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΜΜΕ. Φυσικά πλήρη συνυπευθυνότητα σε αυτή την κατασυκοφάντηση και εν τέλει άρση του ασύλου είχαν ο πρύτανης και ο κοσμήτορας του ΝΟΠΕ ενώ παράλληλα και ο κ. Φορτσακης, πρόεδρος του τμήματος της νομικής σίγουρα έχει πάρει τα εύσημα από την Τρέμη και τον Πρετεντέρη για την όλη του στάση.

Με αποτέλεσμα την Πέμπτη 27/01 με την ευλογία του πρύτανη οι δυνάμης καταστολής είχαν περικυκλώσει τη νομική και δεν επέτρεπαν την είσοδο και την έξοδο των αλληλέγγυων στο χώρο, εκβιάζοντας εν τέλει τους αγωνιζόμενους μετανάστες να εγκαταλείψουν το χώρο.

Το άσυλο ωστόσο ΔΕΝ κατοχυρώθηκε για να προστατεύει:

  • την ελευθερία του λόγου απλώς. Αυτή υποτίθεται υπάρχει παντού σε μια δημοκρατική κοινωνία...

  • την ακαδημαϊκή λειτουργία. Τα πανεπιστήμια του εξωτερικού έχουν μια χαρά στείρα ακαδημαϊκή λειτουργία και χωρίς άσυλο...

  • την διακίνηση ιδεών-σκέτα-. Ιδέες διακινούνται παντού την κοινωνία από τον πιο προοδευτικό blogger μέχρι και στην εφημερίδα της Χρυσής Αυγής.

    Αλλά και αυτή την ανάλυση για το άσυλο να έχει κανείς, είναι τρομακτικό το πως εκδιώκονται άνθρωποι που προσπαθούν να μεταδώσουν ιδέες και μνήματα αγώνα για αξιοπρεπή ζωή και αυτονόητα δικαιώματα χωρίς διακρίσεις. Και αυτό για να μην διαταραχθεί η αναπαραγωγή ιδεών από μεγαλοκαθηγητάδες που υποστηρίζουν το ΔΝΤ(βλ. Οικονομικό), την ΟΝΕ(βλ. Πολιτικό) και την ανατροπή του εργατικού δικαίου(βλ. Νομική)

Το άσυλο κατοχυρώθηκε ώστε το πανεπιστήμιο να αποτελεί το άνδρο, όχι της τρομοκρατίας, αλλά της ανάπτυξης, διαπάλης και μεταφοράς και εκτός πανεπιστημίου ριζοσπαστικών και πολιτικών ιδεολογιών και το χώρο γέννησης νικηφόρων κινημάτων αντίστασης και διεκδίκησης για κάθε κομμάτι της κοινωνίας. Ενώ παράλληλα στον πυρήνα της έννοιας του υπάρχει και άλλη μια βασική λειτουργία του. Να προστατεύει φυσικά από κράτος και δυνάμεις καταστολής τα κατατρεγμένα αγωνιζόμενα κομμάτια του λαϊκού κινήματος όταν αυτά διεκδικώντας τα δικαιώματά τους έρχονται αντιμέτωπα με το πιο σκληρό και βίαιο πρόσωπο της σύγχρονης δημοκρατίας.