2 Μαΐ 2017

Για μια αναγκαια αριστερα

Σε μία συγκυρία όπου ανοίγονται συνεχώς νέα μέτωπα βάζοντας στο στόχαστρο την κοινωνική πλειοψηφία, είναι αναγκαία η συγκρότηση μίας εναλλακτικής αφήγησης, κόντρα στη λογική του ΤΙΝΑ, η οποία θα προκύπτει από την εξίσου αναγκαία συσπείρωση της ριζοσπαστικής αριστεράς σε μία σειρά από κοινωνικούς χώρους. Εκκίνηση της κουβέντας αυτής αποτέλεσε η παραδοχή ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ έχει υιοθετήσει τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, σε απόλυτη ευθυγράμμιση με τις επιταγές των μηχανισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ που ερχόταν σε πλήρη ευθυγράμμιση με τα λαϊκά συμφέροντα. Πλέον βρισκόμαστε σε μία συνθήκη όπου η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει ψηφίσει τα μέτρα για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, έχει περικόψει πολλάκις μισθούς και συντάξεις, και πλέον οδεύει προς το 4ο μνημόνιο, το νέο εργασιακό νομοσχέδιο που καταστρατηγεί κάθε εργασιακό δικαίωμα όπως το γνωρίζαμε έως σήμερα και επιτίθεται ευθέως στις εργασιακές συνθήκες που θα κληθεί κυρίως η νέα γενιά να ζήσει. Το νέο νομοσχέδιο Γαβρόγλου για την Παιδεία έρχεται να συμπληρώσει το πάζλ των αναδιαρθρωτικών τομών και να συνδέσει ακόμα πιο στενά το χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας προφανώς όχι προς το συμφέρον της φοιτώσας νεολαίας.

Ακριβώς λόγω της αναγκαιότητας που επιτάσσει η παραπάνω συγκυρία, τα σχήματα της ριζοσπαστικής αριστεράς που δρουν στον κοινωνικό χώρο του Πολιτικού (Ρ.Α.Σ.-Ε.Α.Α.Κ., ΑΡ.ΕΝ.) αποφασίσαμε την περσινήχρονιά να προβούμε σε κοινή διαδικασία βάσης. Η διαδικασία αυτή, που είχε ξεκινήσει από πέρυσι, επιδιώξαμε φέτος να συνεχιστεί αλλά και να αναβαθμιστεί, για να προσπαθήσει να απαντήσει στις νέες προκλήσεις που γεννιούνται μέρα με τη μέρα. Με άλλα λόγια, θεωρούμε ότι τόσο οι εξελίξεις στο κεντρικοπολιτικό όσο και η αδυναμία της αριστεράς να συσπειρώσει σε ένα ενιαίο, εναλλακτικό και ηγεμονικό σχέδιο τον λαϊκό και νεολαιίστικο παράγοντα, μας φέρνουν αντιμέτωπους/-ες με την επιτακτικότητα, τα κομμάτια της δικιάς μας αριστεράς να προχωρήσουν σε βαθύτερο πολιτικό συντονισμό και να αλληλεπιδράσουν μεταξύ τους, με τα μάτια στραμμένα στους συλλόγους αλλά και στην κοινωνία γενικότερα. Ως σχήματα και στο παρελθόν έχουμε προβεί σε κινηματικό συντονισμό λόγω αναγκαιότητας της συγκυρίας, παρά τις διαφορές των πολιτικών μας σχεδίων και αφηγήσεων, μερικές από τις οποίες εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα και σήμερα. Επόμενο βήμα του συντονισμού αυτού, και μέσα σε ένα πλαίσιο μετατοπίσεων και συγκλίσεων που έχουν συμβεί στο εσωτερικό της αριστεράς τον τελευταίο καιρό, θεωρούμε ότι, οι διαφορές αυτές, αν και υπαρκτές δεν συνιστούν εμπόδιο στην εμβάθυνση του πολιτικού διαλόγου, αντίθετα μπορούν να είναι δημιουργικές και προωθητικές.

Η κοινή μας συμπόρευση βασίζεται πάνω σε κομβικά σημεία, όπως μπορεί να ήταν το προσφυγικό ζήτημα σε ένα προηγούμενο χρόνο με εντατικούς όρους, φέτος η αποστοίχιση των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων από το πτυχίο ή και η πάλη για δημοκρατία εντός των Φοιτητικών Συλλόγων με το σπάσιμο του αυθαίρετου lock out και η περσινή διασφάλιση της διεξαγωγής των Φοιτητικών Εκλογών με μία ΔΑΠ που ήταν αιτία να ακυρωθούν οι πρώτες και να κωλυσιεργηθούν οι δεύτερες. Όλα αυτά αποτελούν κοινή συνισταμένη για τα δύο σχήματα, μια αφήγηση που αφορά, τόσο την ευρύτερη μάχη ενάντια στον τρόπο με τον οποίο προδιαγράφεται το μέλλον μας, όσο και τη μάχη για ένα δημόσιο, δωρεάν, δημοκρατικό Πανεπιστήμιο. Με λίγα λόγια μιλάμε για ένα πολιτικό σχέδιο που επιδιώκει να απαντήσει από τη μία στο ερώτημα για μία ζωή που θα ορίζεται από τα ίδια τα κοινωνικά υποκείμενα, αφετέρου στο δικαίωμα να ορίζουμε εμείς οι ίδιοι και οι ίδιες το πως θα σπουδάζουμε, κάτι το οποίο διασφαλίζεται μόνο μέσα από τις συλλογικές μας διαδικασίες (Γενικές Συνελεύσεις) και το συλλογικό αγώνα που σίγουρα μπορεί να καταφέρει πολύ περισσότερα από ότι ο καθένας και η καθεμιά μόνος/-η του/της.

Με τον τρόπο αυτό, στοχεύουμε η αριστερά, τόσο σε ευρύτερο κοινωνικό όσο και σε φοιτητικό επίπεδο, να αποκτήσει την κοινωνική χρησιμότητα που θα πετύχει υλικές νίκες στο σήμερα και να εμβαθύνει τις ανασυνθετικές διεργασίες στο εσωτερικό της. Αυτό θα έχει νόημα ως μία εξώστρεφη διαδικασία, που δε θα αναλώνεται σε μία εσώστρεφη κουβέντα που αφορά μόνο τα ήδη οργανωμένα κομμάτια της φοιτητικής κοινότητας, αλλά πολύ περισσότερο μία αριστερά που αντιλαμβάνεται την ανάγκη να αποκτήσει επιτέλους ενιαίο βηματισμό, αποτελώντας τον ανασταλτικό και ανατρεπτικό παράγοντα στη νεοφιλελεύθερη επίθεση. Η από κοινού καθημερινή παρέμβασή μας στον κοινωνικό χώρο του Πολιτικού διαφαίνεται από τα ενιαία αγωνιστικά πλαίσια μέχρι και το Festival όλων των δυνάμεων του κτηρίου ΝΟΠΕ που αναφέρονται στην ριζοσπαστική αριστερά (των ΕΑΑΚ, της ΑΡΕΝ και του ΑΡΔΙΝ). Το 2ο κοινό φεστιβάλ μας, μάλιστα, θα διεξαχθεί Τετάρτη και Πέμπτη 10 και 11 Μαϊου. Όλη αυτή η προσπάθεια της σύγκλισης της δικής μας αριστεράς, όπως εξειδικεύεται και στον κοινωνικό χώρο του Πολιτικού αλλά και στο Πανεπιστήμιο συνολικά, για εμάς συνδέεται με την προσπάθεια ανασυγκρότησης των φοιτητικών συλλόγων. Αυτή η προσπάθεια μπορεί να αποτυπωθεί και μέσα από τη συγκρότηση του Πολιτιστικού- Πολιτικού στεκιού, όπως αυτό αποφασίστηκε μέσα από τη Γενική Συνέλευση του ίδιου του Φ.Σ. και λειτουργεί στη βάση μίας δικής του συνέλευσης, προσπαθώντας να δημιουργήσει ένα άλλο πολιτιστικό παράδειγμα.  Αυτό με τη σειρά του στοχεύει στην εκ νέου συγκρότηση τη συλλογικής ταυτότητας των φοιτητών/-τριών, και στη δημιουργία ενός χώρου μέσα στη σχολή όπου θα μπορούμε να αλληλεπιδρούμε, κόντρα στη λογική του ατομικού δρόμου και του καριερισμού. Μέσα, λοιπόν, από την κοινή μας διαδικασία, που πήρε τη μορφή μίας αυθόρμητης και ειλικρινούς κουβέντας στη βάση της συν-αντίληψης που έχουμε για τη συγκυρία, και πολύ περισσότερο, μέσα από την κοινή παρέμβαση στον κοινωνικό μας χώρο, τη δημιουργία κοινών αναπαραστάσεων και τη μεταξύ μας ανάδραση επιχειρούμε να οικοδομήσουμε μία νέα ποιότητα συντροφικών σχέσεων, να δημιουργήσουμε νέες πολιτικές πρακτικές και, τελικά, να παράξουμε νέο πολιτικό προϊόν. 

Σε μία περίοδο, λοιπόν, που κυριαρχεί η λογική του ΤΙΝΑ, ο επιβιωτισμός και ο ατομικός δρόμος, δόγματα που εξειδικεύονται σε κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής, η αριστερά καλείται να συγκροτήσει το μέτωπο εκείνο που θα κινηθεί σε ρηξιακή κατεύθυνση με τις κυρίαρχες πολιτικές και την εναλλακτική αυτή αφήγηση που με όρους θετικού προτάγματος θα προσπαθήσει να εκφράσει τα κομμάτια εκείνα της κοινωνίας που συνεχώς αμφισβητούν την υπάρχουσα κατάσταση και τον τρόπο με τον οποίο αυτή διαμορφώνει τις ζωές μας.

Σε μία προσπάθεια ανοίγματος της κουβέντας για την ανασύνθεση της φοιτητικής αριστεράς, θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση των σχημάτων ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ, ΑΡΔΙΝ στις 3 Μάη στις 17:00 μ.μ. στο κτήριο ΝΟΠΕ.


ΡΑΣ ΕΑΑΚ
Αρ. Εν. Πολιτικού